bloggang.com mainmenu search
Blog 35/2553.."โครงการถนนนี้ มีตะพาบ"..เริ่มต้นโครงการก็"ตายแล้ว"



ขอแจมด้วยคนในฐานะสมาชิกใหม่ค่ะ..
โครงการนี้เริ่มต้นโครงการด้วยคำว่า"ตายแล้ว"
ประเดิมได้สุดยอดจริงๆ
สงสัยเอาเคล็ค..คือ"ตายแล้ว" จะได้ไม่"ตายอีก" 5 5 5

เริ่มเลยดีก่า...เดี๋ยวดึกเขียนไม่ออก..กลัวๆๆๆ






"Once in a Life Time"

คืนหนึ่งในวันพระใหญ่ที่จะข้ามคืนเป็นวันมหาสงกรานต์ ผับปิดแล้ว
ประมาณตี 2 เห็นจะได้ เรากับแฟนแยกย้ายจากกลุ่มเพื่อนๆ เดินกลับบ้าน
ที่อยู่ไม่ไกลจากถนนใหญ่นัก........
มีผู้คนทั้งไทย จีน ไต้หวั่น เดินสวนไปมาเป็นระยะ
เพราะเป็นช่วงเทศกาลและมีโรงแรมใหญ่มากมายอยู่ในละแวกนั้น
เราเดินคุยกันบ้างหรือเดินจูงมือกันเงียบๆบ้าง อากาศยามค่ำคืนเย็นสบาย
และเป็นคืนเดือนมืด
อีก 2-3 บล็อค ก็จะถึงทางแยกเข้าบ้านเรา 2 คน ที่อยู่ไม่ไกลกันนัก

ผ่านป้ายรถเมล์ที่ร้างผู้คน
เราจึงเลือกที่จะนั่งพักกันสัก2-3 นาที
แล้วก็ลุกขึ้นเดินต่อไป..
จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายอายุประมาณ 7-8 ขวบแต่งตัวสะอาดสะอ้าน
โผล่มาจากไหนไม่รู้ เดินสวนเราไป
เราเดินผ่านมาเงียบๆแต่นึกในใจว่า"ตายแล้ว!!!" ทำไมดึกๆดื่นๆ
เด็กถึงมาเดินอยู่ได้คนเดียว
คิดว่าเดี๋ยวคงจะมีผู้ปกครองเดินตามมา


ลมเย็นๆพัดผ่านมาปะทะตัววูบหนึ่ง
ชั่วอึดใจเราก็หันหลังมองกลับไปที่ป้ายรถเมล์ ...
ไม่มีร่างเด็กชายหรือสิ่งมีชีวิตอื่นใดที่ป้ายรถเมล์นั้น ทั้งๆที่ไฟก็สว่างไสว
เอ๋!!! หรือจะมีซอกหลืบอะไรแถวนั้น

เราเก็บความสงสัยไว้ในใจ
อาจจะเป็นวิญญาณของผู้ที่"ตายแล้ว" ล่องลอยอยู่บริเวณป้ายรถเมล์ป้ายนั้น(ด้วยสาเหตุใดก็แล้วแต่)
บางคนอาจมองเห็นบางคนอาจมองไม่เห็น
น่าสงสารวิญญาณพเนจรเหล่านั้นจริงๆ

เดินไปคิดไปสักครู่ก็ถึงบ้านเรา แฟนก็เดินกลับไปที่บ้านเขา
เช้ามาเราคุยกันว่าเห็นเด็กชายที่ป้ายรถเมล์เมื่อคืนไหม!!
แฟนก็บอกว่าเห็นและรู้สึกว่าเป็นวิญญาณของเด็กที่"ตายแล้ว" เหมือนกัน
แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาให้เรากลัวในตอนนั้น

จากนั้นเป็นต้นมา...
เราก็ไม่เคยเดินกลับบ้านดึกๆดื่นๆผ่านป้ายรถเมล์ป้ายนั้นอีกเลย




Create Date :13 กุมภาพันธ์ 2553 Last Update :13 กุมภาพันธ์ 2553 22:17:21 น. Counter : Pageviews. Comments :34