| |
ร้านค้าข้างทางมีปลาทู ลองซื้อดูไม่เสียหาย ระหว่างเดินทางกลับจากต่างจังหวัดมุ่งหน้าเข้าสู่กรุงเทพมหานคร รถของเราก็ได้แล่นผ่านร้านค้าเล็กๆที่ตั้งเรียงรายอยู่ข้างทาง แต่ละร้านนั้นก็ขายของชนิดเดียวกันมันเหมือนๆกันจนเราไม่เคยจะได้เลือกเลยว่าซื้อร้านไหนดีนะ โอกาสเหมาะที่รถจะเข้าไปเทียบจอดตรงไหนนั่นแหละร้านนั้นก็จะเป็นผู้โชคดีไป คนที่ขับรถไปต่างจังหวัดบ่อยๆคงจะเห็นว่าบางช่วงของถนนสายหลักทั้งสองข้างจะมีร้านค้าตั้งอยู่ ขายของแตกต่างกันไปในแต่ละสถานที่ บางร้านขึ้นป้ายเสียเด่นหลาสะดุุดตาจนเราต้องเหลือบมองหลายต่อหลายรอบ แถมร้านค้ายังเรียงต่อกันยาวไม่รู้กี่ร้านต่อกี่ร้านอีก  ร้านค้าข้างถนนเหล่านี้ที่เราเคยเจอมาก็เช่นโรตีสายไหม, ไก่ย่างวิเชียรบุรี, ฝรั่งกิมจู, หนูนาย่าง และอื่นๆอีกมากมายที่เราจำไม่หมด คนส่วนใหญ่มักจะขับรถผ่านเลยไปอย่างรวดเร็ว เราไม่รู้หรอกว่าร้านค้าพวกนี้ขายได้วันๆนึงกี่บาท แต่ที่แน่ๆเค้าก็ยังคงตั้งขายอยู่ข้างถนนแบบนั้น ซึ่งคราวนี้คนในครอบครัวเราก็ไปสะดุดกับป้ายที่เขียนไว้ว่าปลาทู 9 เข่ง 50 บาท! เห็นไหมละว่าเลข 9 สีแดงของเขานำโชคแค่ไหน :)  จอดรถที่หน้าอย่างรวดเร็วเพราะมีความตั้งใจไว้ว่าอยากซื้อปลาทูกลับไปกินที่บ้านอยู่แล้ว มองเข้าไปในเข่งเห็นปลาทูตัวอวบอ้วน 4 ตัวนอนอัดกันแน่นในเข่งไม้สานซึ่งคลุมด้วยแผ่นพลาสติกใส เราไม่มีความรู้เลยว่าปลาทูพวกนี้มาจากไหน ผ่านการถนอมอาหารด้วยวิธีใดและยังสดอยู่หรือไม่ แต่ที่แน่ๆ 9 เข่ง 50 น่ะไม่ได้หมายถึงเข่งพวกนี้แน่นอน  ที่บอกว่า 9 เข่ง 50 น่ะหมายถึงเข่งน้อยๆเหล่านี้ต่างหาก คนขายเบ้ปากพูดช้าๆ ซึ่งเข่งใหญ่ราคาเท่าไหร่นั้นเราจำไม่ได้แล้ว เอาละๆ ไหนๆก็ไหนๆ อุตส่าห์เสียเวลาจอดรถทั้งที ซื้อไปฝากแมวที่บ้านสักหน่อยก็ยังดี เหมา 9 เข่งเลยนะพี่ แถมให้หน่อยได้หรือเปล่า :)  คนขายพะยักหน้าหงึกหงัก จำไม่ได้เหมือนกันว่าแถมให้ไหม แต่ที่จำได้คือเขาไม่ได้ขายให้เราทั้งเข่ง คนขายแกะพลาสติกใส่ที่หุ้มเข่งออกแล้วเทปลาทูใส่กล่องโฟมที่รองด้วยใบตอง! โธ่ เรารู้สึกผิดหวังในใจเนื่องจากไม่เคยซื้อ ก็นึกว่าจะได้เข่งด้วย ที่แท้ก็ใส่กล่องโฟมนี่เอง ว่าแล้วก็หิ้วถุงพลาสติกที่มีกล่องโฟมใส่ปลาทูไปวางไว้หลังรถ  ก่อนการซื้อขายจะเสร็จสิ้น ระหว่างยืนรอเรื่องการต่อรองราคาก็เหลือบไปเห็นปลาทูตัวหนึ่งนอนปากอ้าอยู่ในตะกร้าเตรียมรอจับใส่เข่งต่อไป สภาพขากรรไกรของมันฉีกขาดอย่างน่าสยดสยองเห็นแล้วเกิดความสังเวชอยู่ในใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินหนีไปตรงอื่น  แม้สินค้าเรือธงอันเป็นที่เชิดหน้าชูตาของร้านจะเป็นปลาทูทั้งเข่งน้อยและเข่งใหญ่ แต่ก็ใช่ว่าเขาจะขายแต่ปลาทูเพียงอย่างเดียว ที่ด้านหลังมีกระปุกน้ำพริกตั้งเรียงกันไว้อย่างสวยงาม บอกตรงๆเลยว่าเรียงสูงกว่าหัวเราอีก มีน้ำพริกทุกรสชาติทุกแบบให้เลือกเลยละ   นอกจากนี้ก็ยังมีปลาเค็มตากแห้งซึ่งเราทายว่ามันน่าจะเป็นปลาสลิด (หากผิดต้องขออภัยเพราะไม่มีความรู้เรื่องปลาจริงๆ!) ส่วนขวดสีแดงๆด้านซ้ายไม่ใช่น้ำสตรอว์เบอรี่แบบมีเนื้อผสมอยู่แต่อย่างใด มันคือหอยดองค่ะ ขวดละ 60 บาท ไม่แถมและไม่ลดราคาด้วยนะอันนี้  ส่วนที่เห็นเป็นปลาตัวเล็กๆนี่ไม่อาจคาดเดาได้จริงๆว่าเป็นปลาอะไร ลืมถามคนขายอีกต่างหาก แต่ก็ได้คุยกับพี่คนขายนิดๆหน่อยๆหลังจากเหลือบไปเห็นป้ายชื่อร้านที่เขียนไว้เล็กๆว่า "ร้านเจี๊ยบ" โอ๊ะ! (ตกใจ) เพิ่งรู้ว่าร้านค้าเล็กๆข้างทางนี้มีชื่อด้วย คนขายยังบอกอีกนะว่าร้านที่เป็นญาติกันน่ะตั้งอยู่ตรงนู้น... แบบนี้เรียกว่าธุรกิจครอบครัวหรือเปล่านะ :)  ก่อนที่จะลากันไปก็ขอแถมอีกภาพหนึ่ง เป็นภาพก้อนกลมๆหนึบๆอยู่บนกระจาด ให้เราทายเราก็ทายไม่ถูกหรอกว่ามันคืออะไรกันแน่ แอบกระซิบถามแม่ แม่บอกว่ามันคืออินทผาลัม.. โอ้... มันใช่หรือแม่ คิดในใจแต่ก็ไม่ได้สงสัยต่อ เสร็จสิ้นการซื้อขายปลาทู 9 เข่ง 50 บาทจากร้านค้าข้างทางแต่เพียงเท่านี้ เจ้าเหมียวที่บ้านคงจะดีใจ กินแต่อาหารแมวอัดเม็ดมานานวันนี้เจ้านายใจดีหิ้วปลาทูจากต่างจังหวัดมาฝากเราด้วย
thx u crab
โดย: Kavanich96
 วันที่: 4 มิถุนายน 2556 เวลา:5:33:53 น. |
Gushbell
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] |
||||||||||||
