บ้า ๆ บวม ๆ
ช่วงนี้รู้สึกตัวเองบ้า
กินอะไรไม่ค่อยลง นอนไม่ค่อยจะหลับ อยู่คนเดียวทีไรก็นั่งซึม
ไม่รู้มีเรื่องเครียดอะไรนักหนา
ตาโหล น้ำหนักลด(นิดหน่อย) กินข้าวไม่หมด
เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอก "ดีแล้วไง จะได้ผอมลง"
ไม่รู้ได้ผลรึป่าว แต่น้ำหนักก็ลงจริง ๆ น่ะล่ะ แต่ไม่ได้ผอมลงเลย ยัง"อ้วน"เหมือนเดิม
ขนาดวรินยังบอกว่า "กรัณย์อ้วน" เราก็คงเชื่อล่ะ
วันนี้มีลูกค้าทักว่า "แฟนทิ้งล่ะสิ ร้องไห้มาเนี่ย"
เออ...จะว่าไงดีล่ะ วันนี้ไม่ได้ร้องไห้เลยนะ
แต่พอมาคิดดู... ตาเราบวมขนาดนั้นเลยเหรอ = =
หรือที่เค้าว่า บ้า ๆ บวม ๆ จะจริง
บวมทั้งตัว บวมทั้งตา สมองก็บวม(หรือกลวง?)
เฮ้อ...ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เลย
รู้สึกปกติบล๊อคนี้จะเป็นเพลงเนาะ? (ดูจากด้านซ้ายมือ)
ตาเราก็บวมๆ เพราะนอนดึก (มัวแต่อ่านการ์ตูน กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง)
แล้วพอตอนตื่นเช้า .. ตื่นด้วยความไม่เต็มใจตื่น มันก็จะแสบๆ ตาไม่สดใส
เอาเป็นว่าเราก็ไม่รู้อะไรเลย ..
.. มีแต่ขอให้หายไวๆ น่อ (^___^)
ถึงปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ได้หายไปไหน แต่อย่างน้อยตัวเราก็จะดีขึ้น
มันต้องดีขึ้นมั่งแหละ .. คนเรา
อยู่กับมันนานๆ เราจะมีกระบวนการ "ชินชา" หรือ "ปลงตก" ไปเอง