Ground Control to Major Tom

Ground Control to Major Tom

Take your protein pills and put your helmet on

Ground Control to Major Tom

Commencing countdown, engines on

Check ignition and may God's love be with you

(spoken)

Ten, Nine, Eight, Seven, Six, Five, Four, Three, Two, One, Liftoff

This is Ground Control to Major Tom

You've really made the grade

And the papers want to know whose shirts you wear

Now it's time to leave the capsule if you dare

"This is Major Tom to Ground Control

I'm stepping through the door

And I'm floating in a most peculiar way

And the stars look very different today

For here

Am I sitting in a tin can

Far above the world

Planet Earth is blue

And there's nothing I can do

Though I'm past one hundred thousand miles

I'm feeling very still

And I think my spaceship knows which way to go

Tell my wife I love her very much she knows"

Ground Control to Major Tom

Your circuit's dead, there's something wrong

Can you hear me, Major Tom?

Can you hear me, Major Tom?

Can you hear me, Major Tom?

Can you....

"Here am I floating round my tin can

Far above the Moon

Planet Earth is blue

And there's nothing I can do."

หอบังคับการภาคพื้นดินถึงผู้พันทอม

หอบังคับการภาคพื้นดินถึงผู้พันทอม

รับโปรตีนเม็ดของคุณและสวมหมวกนักบินอวกาศได้แล้ว

หอบังคับการภาคพื้นดินถึงผู้พันทอม

เริ่มนับถอยหลังเดินเครื่องจรวดขับดัน

ตรวจระบบจุดระเบิดเครื่องยนต์และขอให้ความรักของพระเจ้าสถิตย์อยู่กับคุณ

(เสียงนับถอยหลัง)

สิบ, เก้า, แปด, เจ็ด, หก, ห้า, สี่, สาม, สอง, หนึ่ง, ปล่อยจรวด

จากหอบังคับการภาคพื้นดินถึงผู้พันทอม

คุณทำได้เยี่ยมยอดมาก

ตอนนี้เหล่าสื่อทั้งหลายอยากรู้แม้กระทั่งคุณสวมเสื้อยี่ห้ออะไร

แต่ตอนนี้ถึงเวลาแล้วทึ่คุณต้องออกจากกระสวยถ้าคุณกล้าพอ

จากผู้พันทอมถึงหอบังคับการฯ

ผมกำลังก้าวออกจากประตูกระสวย

และตอนนี้กำลังลอยเคว้งในท่าประหลาด

และดวงดาวช่างดูแตกต่างจากทุกวันที่เคยเห็นเหลือเกิน

ณ ที่ตรงนี้...โอ้...

ผมแค่กำลังนั่งอยู่ในกระป๋องเหล็กบางๆ

ที่ลอยเหนือโลกอยู่ไกลแสนไกลหรือนี่?

โลกคือดวงดาวสีน้ำเงินนี่เอง

และผมก็ทำอะไรกับมันไม่ได้

แม้กระสวยจะล่องพาผมมาไกลเป็นแสนๆไมล์แล้วก็เถอะ

แต่ผมก็ไม่รู้สึกกลัวเลย

ผมคิดว่ามันคงจะรู้ทางว่ากำลังจะไปไหน

ฝากบอกภรรยาผมด้วยว่าผมรักเธอมาก ซึ่งเธอคงทราบดีอยู่แล้ว

ภาคพื้นดินถึงผู้พันทอม

แผ่นวงจรกระสวยของคุณเสียหาย มีบางอย่างผิดปกติ

คุณได้ยินมั้ยผู้พันทอม?

คุณได้ยินรึเปล่าผู้พันทอม?

คุณได้ยินมั้ยผู้พันทอม?

คุณได้ยิน...

... ณ ที่ตรงนี้...

ผมแค่กำลังนั่งอยู่ในกระป๋องเหล็กบางๆ

ที่ลอยเหนือดวงจันทร์อยู่ไกลแสนไกลหรือนี่?

โลกคือดวงดาวสีน้ำเงิน

และตอนนี้ผมก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

อารมณ์เพลงเป็น story เรื่องนึงเลยครับ เป็นการสื่อสารระหว่าง หอบังคับการภาคพื้นดินที่ควบคุมการปล่อยจรวด กับ ผู้พันทอม ผู้ซึ่งเดินทางไปกับจรวดลำนี้ ขอ set ความเข้าใจให้ตรงกันก่อนนะครับ เพลงนี้ release เมื่อ 11-กรกฎาคม-1969 ซึ่งเป็นยุคแรกๆของการเดินทางในอวกาศครับ ยานอวกาศหรือกระสวยอวกาศยังไม่ได้มีหน้าตาเหมือนกระสวยอวกาศสมัยนี้แถมยิ่งห่างไกลจากยานอวกาศในหนังนิยายวิทยาศาสตร์ลิบลับ กระสวยอวกาศสมัยนั้นรูปร่างเป็นกระป๋องจริงๆครับ เหมือนกรวยตัดปลายแล้วปิดหัว-ท้าย (กระสวยอวกาศยุคปัจจุบันรูปร่างเหมือนเครื่องบิน) เวลาจะส่งขึ้นวงโคจรก็ต้องผูกติดกับจรวดขับดัน พอพ้นชั้นบรรยากาศก็แค่ล่องลอยไปตามแรงขับดันเล็กน้อย ดังนั้นเพลงที่แต่งในยุคนั้นย่อมมีจินตนาการต่อกระสวยอวกาศของยุคนั้นครับ ในเนื้อเพลงมีถ้อยคำบรรยายถึงกระสวยของเค้าว่าเป็นเพียงกระป๋อง ก็หมายความตามนั้นจริงๆครับ เข้าใจว่าเพลงนี้รีบปล่อยในช่วงนั้นเพราะเหตุผลทางการตลาดครับ เพราะห่างจากวันที่สหรัฐอเมริกาปล่อยกระสวยอวกาศ Apollo11 แค่ 9 วันเท่านั้นก่อนที่นิล อาร์มสตรองจะเหยียบดวงจันทร์ได้สำเร็จ

ผมเคยฟังเพลงนี้มาก่อนสมัยเรียน ม.ต้น หลังจากได้ดู "มหัศจรรย์เขาวงกต (Labyrinth) (1986)" ครับซึ่งนำแสดงโดยเดวิด โบวี่ และเจนนิเฟอร์ คอนเนลลี่ ดูแล้วก็ไปหาเพลงของผู้ชายคนนี้มาฟัง แต่เพลงนี้เป็นเพลงที่ไม่ชอบที่สุดในอัลบัมเพราะตอนขึ้นต้นเพลงช่วงนับถอยหลังนั้นมีเมโลดี้ที่ dark มากๆซึ่งผมไวต่อเมโลดี้พวกนี้และไม่ชอบเอาซะมากๆ เวลาฟังก็ต้องกรอกเทปผ่านเพลงนี้ไปก่อนแล้วค่อยฟังต่อจนเทปแทบจะยืด เนิ่นนานผ่านมาเพลงที่ชอบกลับจำไม่ได้ครับแต่กลายเป็นว่าพอได้ยินเมโลดี้ของเพลงนี้ปุ๊บดันจำได้ทันที :D ซึ่งตอนนี้ที่เราสามารถ connect กับเพลงและ empathy กับเพลงได้แล้วนั้นทำให้ได้รู้ว่าเพลงนี้ไม่ธรรมดาครับ เนื้อเรื่องสร้าง context ได้ดีเยี่ยม แถม dark melody ช่วยขับเน้นความ drama ของเรื่อง ถึงกล่าวไว้ตั้งแต่บล๊อกก่อนหน้านั้นว่าต้องขอพูดถึงเพลงนี้ด้วยครับ

อีกแง่นึงที่ต้องพูดถึงของเพลงนื้คือเรื่องของการเผชิญหน้ากับความไม่รู้ด้วยนี่แหล่ะครับ เพลงนี้พูดถึงความกล้าหาญเมื่อต้องรู้ว่ากำลังจะไปไหนและอาจต้องเจอกับอะไร ทำใจยอมรับมันได้มั้ย แล้วก็ตัดสินใจ ใช้ความกล้าหาญ ถ้าจะนำมาประยุกต์กับชีวิตของเราก็คงจะเหมือนกับการทำ risk management มังครับ เรา foreseen ให้ได้ว่ากำลังจะทำอะไรและอาจจะต้องเจอกับปัญหาอะไร ถ้ามันเกิดขึ้นจริงเราจะต้องการอะไรต้องใช้อะไรบ้าง ในการรับมือและแก้ไข เราจะได้รู้ว่าต้องเตรียมตัวอะไรบ้างก่อนที่จะเข้าไปสู่เรื่องนั้นๆครับ เหมือนกับทำ risk mitigation plan นั่นเอง

ขอให้เข้าสู่ปีถัดไปด้วยความเรียบร้อยและราบรื่นนะครับ มีผลลัพธ์ต่างๆที่ดีรออยู่ทุกท่านครับ :)