"... รีจ้อยส์" ชื่อร้านขายส้มตำที่อยู่ข้างๆคอนโด ฝั่งตรงข้ามเมเจอร์รัชโยธิน
เรารู้จักร้านนี้จากที่เดินผ่านไปมาเข้าออกคอนโดนี่ล่ะ
คุณคิดดูสิ .. ช่วงเย็นๆที่ร้านเปิดใหม่ๆ คนกำลังกลับจากทำงานหิวๆ ..
เดินผ่านทางเข้าคอนโด แต่ต้องได้กลิ่นปลาย่างโชยมาเอื้อยๆมาดักคอ
.. มันยั่วน้ำลายให้เดินตามไปลองดีนักแล
ไม่รู้ว่าลุงเจ้าของร้านวางแผนการตลาดเรียกลูกค้าด้วยกลิ่นไว้ก่อนรึเปล่า o_O' ...
เท่าที่ถามๆเค้าแล้วลองเอง ... ร้านนี้มีเมนูเด็ดอยู่หลายอย่างเชียว ..
แต่ไอ้ที่แบบใครมาต้องสั่ง ก็คือ ต้มซุปเปอร์ตีนไก่
.. ต้องยอมเค้าเลยจริงๆ จริๆแล้วส่วนตัวไอ้เราเป็นคนไม่กินตีน..
พอได้ซดน้ำชิมไปสองสามคำแล้วเอาตีนมาลองดูดด๊วบๆเท่านั้นหล่ะ
ตานี้ตีนที่เหลือตามมาเป็นพรวนเต็มจานเลย
เห็นอีกทีกระดูกเต็มจาน นึกว่าตัวเองเป็นยักษ์ก็มิปาน .. >_<'
อีกอย่างที่อยากจะเรคคอมเมนเลยก็คือ ตำซั่ว...
ปลาร้าถึงใจมาก เอื๊อกน้ำเค้าไปคำแรกเท่านั้นล่ะ น้ำปลาร้าขึ้นสมองมากๆ
ตอนแรกก็ว่าเหม็นๆๆๆ ไม่ๆๆๆๆชั้นไม่กิน ... แต่พอกินเท่านั้นล่ะ หึหึ ยาว.. !!
ถัดมา ... เราเรียกมันว่าไส้ย่าง ... บอกป้าคนย่างไปว่าเอาไส้ย่างแห้งๆ
หรือเอาไส้แห้งของเราไปย่างก็ได้ 555 จะมาแบบเกรียมๆหน่อย อร่อยดี .. แต่ช้าเชียว
ในรูปออกจะดำไปนิด เพราะฟ้ามืดแล้วด้วยล่ะ ย่างกันนานจนลืมเลยว่าสั่งไป
ถามป้าว่าทำไมนานนัก โดนตอบกลับมาว่าก็ถ้าจะเอาแห้งๆก็ต้องไฟอ่อน
ไฟอ่อนก็ต้องย่างนาน.. ย่างนานก็ ... ต้องบอกว่าโอเคป้า พอพอ ถามไปงั้นล่ะ
ว่าแล้วได้ของครบก็กินกันหนุบหนับ จริงๆสั่งอย่างอื่นไปด้วย แต่อร่อยปกติทั่วๆไป
เลยไม่ได้แนะนำเป็นพิเศษ อยากรู้ต้องไปลองกินเองนะจ๊ะ
แต่ขอเตือนนิดนึ่ง ถ้าใครไปแบบหิวๆแล้วคิดว่าร้านนี้จะเสริฟเร็ว .. คุณคิดผิด
"... อย่าไปกินตอนหิว" เพราะคุณอาจจะโมโหหิวจนกินลุงที่เป็นพ่อครัวได้
และ ... ลุงเค้าติสสมาก อย่าได้ไปยั่วโมโห
ตั้งแต่ไปกินมาสามสี่ครั้ง .. ลุงแต่ตัวนู๊ดทุกครั้ง
ไม่เคยเห็นใส่เสื้อเลย ใส่แต่เอี๊ยมปิดหัวนมนิดเดียวเอง อิอิ
ใครอยากลองเชิญ ..
ใครลองแล้วมีคอมเม้นต์มาแลกเปลี่ยนกัน เราอยากรู้ว่าคุณคิดงัยด้วย ฮ่าๆๆ
เราเตือนคุณแล้ว ..
ขอให้แซ่บสมใจ อิอิ