หน้าที่ 1 ผิดธรรมชาติ ? สอบได้เป็นเรื่องตลก สอบตกเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ผมคงว่ามันผิดธรรมชาติตรงที่ผมมาอยู่ห้องนี้ละมั้ง ? ผมอยู่ห้องเรียนโครงการพิเศษ วิทย์คณิต ตอน ม. 4เข้าไป เป็นเด็กใหม่ต้องปรับตัวอะไรอีกเยอะ เรื่องอาหารการกิน กิจวัตรประจำวัน เรื่องเพื่อน ครู ไหนจะ สาวๆอีก >//< เกรดจึงออกมา ไม่ดีเท่าตอนม.ต้น พอมา ม. 5 เริ่มชินกับอะไรหลายๆอย่าง บวกกับความสนุกที่อยู่กับเพื่อนๆ มีความสุขตอนอยู่กับแฟน ><" สนิทกับเพื่อนๆมากขึ้นไปอีก เกรดเลย ไล่เลี่ยกัน - -" ตอนนี้ ม. 6 พึ่งจะสอบมิดเทอมเสร็จ วันนี้ผมรู้คะแนน ครูประกาศมา 6 วิชา แหม่ ผมผ่านอยู่ 1 วิชา คือพระพุทธ ศานสนา นอกนั้นก็ตกครับ คนอื่นๆที่ตกเยอะเหมือนผมก็มีไม่น้อย บางคน กวาดเรียบ 6 วิชาเลยก็มี (ผมอ่อนคำนวณนะ ไม่ใช่ไม่อ่านนะ ผมก็อ่านแต่ไปถึงหน้ากระดาษคำตอบทำไมผมนึกไม่ออกทุกที ตกที่โหล่สุดก็ คณิตนี้แหละอีกอย่าง มันเป็นทุกที่ที่มีการทุจิริต นักการเมืองยังเป็นเลย ที่คนอื่นได้เยอะหน่อยก็คงเพราะเหตุนี้เอง ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยนะครับ ผมก็เคยเหมือนกัน ถามพอเป็นพิธี เหมือนเก็บเควสนะ ฮ่าๆๆ ) แล้วผมก็รับของผมได้นะ แต่ลำบากใจตรงที่คนอื่นๆมักจะคุยกันเรื่องคะแนน ประมาณว่าถึงตกก็ตกเป็นเพื่อนกัน แต่ผมนี้สิ ไม่ค่อยอยากจะอวดหรอกครับ ยิ่งห้องนี้มีระบบ พี่รหัส-น้องรหัสอีก แล้วสายผมก็เก่งๆกันทั้งนั้น ทำให้ผมต้องคิดหนัก แต่ก็ไม่หนักมากหรอกครับ เพราะผมไม่รู้ว่าอนาคตผมจะเป็นอย่างไร บางคนก็วาดฝันกันไปต่างๆนาๆ อยากเรียนแพทย์ อยากเรียนวิศวะ อยากเป็นครู บางคนรู้ตัวตั้งแต่ ม.4 แล้วด้วยซ้ำ ผมก็ยินดีนะที่ค้นพบตัวเอง เพราะ ณ จุดนี้ ผมยังไม่แน่ใจในสิ่งที่ผมเลือกด้วยซ้ำ แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่มีความฝันนะครับ ความฝันที่ผมอยากทำให้เป็นจริงคือ อยากทำงานเกี่ยวกับคอมฯ แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว มีอยู่หลายครั้งเหมือนกันที่จะจับกลุ่มติว ก็แบ่งกันตามที่ถนัด ผมก็คิดหนักหน่อย ไอ้ที่เราถนัดที่สุดก็คงเรื่องคอมละ ถ้าให้ผมสอนเรื่องคอมฯนะผมสอนได้ยาวเลย พูดตรงๆไม่ได้โม้นะครับ แต่วิชาคอมนี้พวกผมก็แทบจะไม่ได้เรียนแถมส่วนใหญ่ก็แทบจะไม่ใช้สอบเข้าด้วย จะเอาไปใช้สอนก็คงไม่ได้ ก็เป็นอันว่า สอนวิชาอื่นไป ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาแห่งการสมัครสอบ ผมก็สมัครเหมือนกัน ส่วนใหญ่ก็หนีไม่พ้นเรื่องคอมฯหรอกครับ ก็คนมันชอบนี้ ฮ่าๆ ดูจากนิสัยผม ทำไมถึงมาอยู่ห้องนี้ได้นะ ? (สอบได้ก็จริงอยู่ แต่ตอนนั้นคงจะเลือกผิดสายไปหน่อย) ผมชอบเล่นดนตรี ถ่ายรูป หรือทำอะไรหลายๆอย่าง ซึ่งไม่ค่อยเกี่ยวกับสายนี้เลย ผมคิดอยากจะตั้งวงดนตรี เคยคุยกันซะดิบดีสุดท้ายก็เลิกไปและ ผมเคยคิดอยากทำหนังสั้น ก็เหมือนกันครับ เหมือนเพื่อนๆไม่ค่อยว่างก็ล้มเลิกไป tt' เห็นไหมครับที่ผมชอบไม่ได้อยู่ในสายนี้เลย แต่ทำไงได้ จะจบแล้วก็ต้องฮึดสู้หน่อย ^^ แล้วช่วงนี้เรียกได้ว่าโค้งสุดท้ายที่จะได้อยู่กับเพื่อนๆ ผมก็อยากจะจบไปแบบที่ครบทั้ง 29 คน (ไม่ใช่หายไปไหนหรอกครับ ไม่คุยกันมากกว่า) สำหรับผมมีอยู่คนเดียวนะ ลองเดาๆดูอาจจะรู้ว่าเป็นใครนะแต่ก็ไม่นานหรอกครับเร็วๆนี้แหละผมจะลองเข้าไปคุยดู รอกำลังใจหน่อย ส่วนเพื่อนคนอื่นๆก็มีนะที่ไม่คุยกัน หรือมีปัญหาทะเลาะกัน บางคนที่ผมพอจะพูดได้ก็พูดไปหวังว่าจะดีกันบ้าง บางคนก็กลับมาดีกัน บางคนก็เริ่มใกล้กันอีกนิด เห็นไหมครับ ผมให้ความสำคัญเรื่องเพื่อนมากกว่าเรื่องของผมอีกประมาณว่า เก่งแต่เรื่องคนอื่นนะตัวเองเอาตัวไม่รอด อย่ากระนั้นเลย อดใจรอหน่อยผมจะลุยแล้ว ฮ่าๆๆๆ ส่วนเรื่องๆอื่นๆช่วงนี้ก็เรื่อยๆ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป หลังจากห่างหายไปนานเลยจะมาอัพเดทชีวิตลูกผู้ชาย นายต้นสักหน่อย ส่วนวันหน้าจะเป็นอย่างไร แล้วชีวิตผมจะเป็นอย่างไร ติดตามตอนต่อๆไปนะครับ อ่อ อีกอย่าง ว่างๆจะมาเล่าประสบการณ์ตั้งแต่ม. 4จนถึง ม.6ให้ฟังคร่าวๆ (อยากเล่านะ ฮ่าๆ) วันนี้ สวัสดีครับ ของคุณที่ติดตามอ่านนะครับ ^_^ ~ ทำให้นึกย้อนหลังไปสมัยที่กำลังต้องเลือก 55555555555555 สู้ สู้ นะหนุ่มต้น ~
โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) วันที่: 6 สิงหาคม 2556 เวลา:22:29:05 น.
สวัสดีจ้าน้องต้น น้ากิ่งเข้ามาอ่านเรื่องราวของต้นแล้วเข้าใจเด็กวัยนี้นะคะเพราะน้านุ้ยก็ผ่านมาก่อนแบบนี้แหละจ้า เมื่ออ่านดูแล้วน้องต้นสอบเข้าโปรแกรมวิทย์คณิตแล้วก็ถือว่าเก่งมากแล้วค่ะ แต่ทีนี้น้องต้นพบตัวเองแล้วว่าไม่ชอบวิทย์กะคณิต แต่เมื่อเข้ามาแล้วก็สามารถเรียนมาจนถึงโค้งสุดท้ายคือ ม. 6 แล้วน้ากิ่งว่าน้องต้นเก่งแล้วค่ะ แต่ทีนี้ที่บอกว่าชอบด้านศิลป์ การแสดงออก คอมพิวเตอร์ น้ากิ่งว่าน้องต้นเรียนต่อนิเทศน์ศาสตร์คงจะดีนะคะหรือไม่ก็วิศวคอมฯ แต่วิศวคอมน้องต้นต้องเลือกโปรแกรมที่ชอบอีกทีนะคะ น้าเม้นท์ซะยาวเลยค่ะแหะแหะ ตามนิสัยของครู ที่ชอบจะแนะนำลูกศิษย์อยู่เรื่อยเลย ถึงแม้น้องต้นไม่ใช่ลูกศิษย์น้าก็อดไม่ได้ที่จะแนะนำค่ะ อิอิ
หลับฝันดีคร้าบ More Flowers Comments โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 6 สิงหาคม 2556 เวลา:22:52:31 น.
สวัสดีครับน้องต้น
พี่ก๋าโชคดีมากๆ ที่รู้ตัวเองว่าไม่อยากเอ็นทรานซ์ครับ 555 พอจบ ม.3 เลยไปต่อ ปวช. แต่สุดท้ายก็จบปริญญาตรีเหมือนเด็กที่เรียน ม.6 เรียนอะไรไม่สำคัญเท่ากับได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองสนใจนะครับ อะไรที่เราทำด้วยความรักและชอบ เราจะมีความสุขกับมันครับ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 สิงหาคม 2556 เวลา:23:50:24 น.
เอาเถอะ...อย่างน้อย ต้นก็มีความสุขกับพ้องเพื่อน มีกิจกรรมร่วมกับเพื่อน ๆ มากมาย เป็นกำไร ชีวิต แต่โค้งสุดท้าย อีกอึดใจเดียวเท่านั้น พยายามต่อไป นะนายต้น... โดย: ตาลเหลือง วันที่: 7 สิงหาคม 2556 เวลา:8:56:06 น.
เส้นทางอีกยาวไกล...อีกหนึ่งกำลังใจจากน้าหนูจ้ะ
ไม่ว่าต้นจะเลือกแล้ว ยังไม่แน่ใจ ยังไม่นิ่ง นิ่งแล้ว แต่ยังไม่มั่นใจ ฯลฯ อะำไรก็แล้วแต่... แต่มันอาจจะเปลี่ยนชีวิตเราเลยก็ได้ บางคนบอกว่า อย่าเอาตัวเองไปผูกติดกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัย น้าหนูไม่มีความเห็นตรงนี้ เล่าให้ฟังนิดเดียว น้าไม่มีโอกาสได้สอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่ไปเรียนรามฯ จนจบ ไม่ได้ทำงานที่ตัวเองอยากทำ เพราะไปสมัครแล้ว มีข้อจำกัด เงื่อนไขมากมาย คำว่าหางานจนรองเท้าสึก น้าหนูก็ผ่านมาแล้วนะ สุดท้ายได้ทำงานในบริษัทเอกชน โดยการเข้าไปเป็นพาร์ทไทม์ก่อน แล้วก็ได้บรรจุ แล้วก็ได้ย้่ายแผนก ถามว่าเกี่ยวกับที่ตัวเองเรียนมามั้ย เอามาใช้ในการทำงานได้มั้ย น้าว่ามันได้ทั้งนั้นแหละ แต่มันอาจจะไม่ตรงเป๊ะ ซะเลยทีเดียว ตอนนั้นคิดแค่ว่า เราโชคดีที่ได้งานทำ (หลังจากเพียรสมัครงานมาเยอะพอสมควร) เราจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด แค่นั้นเอง ตอนที่พี่หมอกจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย เราคุยกันแค่ว่า อยากทำงานอะไรก็เรียนอันนั้น เป้าหมายน่าจะแคบลงนิดนึงเนาะ แต่ถึงเวลาจริงๆ ช่วงหางานทำ ยังต้องฝ่าอะไรอีกเยอะ ค่อยคิดกันไปทีละขั้นดีกว่าเนาะ สายสัมพันธ์ ความผูกพันกับเพื่อนสมัยมัธยม น้าหนูก็ให้ความสำคัญนะ อยากทำอะไร อยากเคลียร์ปัญหาคาใจกับใคร ทำโลด จะจาก จะจบกันแ้ล้ว จะไ้ด้ไม่คาใจ เนาะ โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 11 สิงหาคม 2556 เวลา:17:19:35 น.
~ แวะมาดีใจด้วยนะหนุ่มต้น ^^ ~
โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) วันที่: 20 กันยายน 2556 เวลา:21:07:24 น.
|
สมาชิกหมายเลข 829857
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Group Blog All Blog | |||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |