บนเส้นทาง
สายพระนิพพาน 168
168/01
ถึงวันพระ..ไม่ละเผา..ศุกร์ที่เจ็ด
เผาจนเสร็จ..เหมือนกัน..แม้วันห้าม
ฤกษ์สะดวก..สบาย..ไม่ใช่ทราม
ก็งดงาม..ตามกฏ..หมดมานะ
168/02
หมดมานะ..ละโมโห..ไร้โกรธา
ใช้ปัญญา..กว่าอารมณ์..รู้ข่มจิต
สบายอก..สบายใจ..ไร้ภัยพิษ
ใช้ชีวิต..เรียบง่าย..ไร้กดดัน
168/03
ไร้กดดัน..ไร้ผูกพัน..เน้นอภัย
ไม่ติดใน..โลกนี้..ที่วายวุ่น
จงมองโลก..เฮงซวย..ด้วยจิตคุณ
ผู้มีบุญ..ได้พานพบ..สงบจิต
168/04
สงบจิต..ไม่อิจฉา..ริษยาใคร
นอนลงไป..สบายใจ..ไร้กังขา
แถมสดชื่น..แจ่มใส..ยามตื่นมา
สุขอุรา..อิ่มใจ..ไร้กังวล
168/05
ไร้กังวล..คนอิจฉา..ริษยาเขา
รู้ไหมเล่า..กินไม่ได้..นอนไม่หลับ
เฝ้าคิดอ่าน..ล้างผลาญ..ให้ย่อยยับ
เขานอนหลับ..ความร้อนเร่า..เผาจิตตน
168/06
เผาจิตตน..คนใจจิต..ริษยา
แล่นถลา..อารมณ์ตน..จนเคยชิน
มากความโลภ..โกรธหลง..ทรงชีวิน
ไม่ได้กิน..ไม่ไม่นอน..จิตร้อนเร่า
168/07
จิตร้อนเร่า..ทนไม่ได้..ใครดีเกิน
เห็นเขาเดิน..หัวร่อ..ก็หมั่นไส้
เห็นว่าเขา..แย้มยิ้ม..สุขอิ่มใจ
ดุจสุมไฟ..ที่ใจ..ให้ลุกโชน
168/08
อันนิวร..ตัวที่หนึ่ง..จิตพึงใจ
พึงใจใน..รูปสวย..เสียงไพเราะ
กลิ่นก็หอม..ใจกำหนด..รสอร่อยเหาะ
พึงใจเพราะ..รสสัมผัส..รัดรึงใจ
168/09
ตัวที่สอง..ของนิวร..คือความโกรธ
มากมายโทษ..พยาบาท..อาฆาตแค้น
เอาดวงจิต..ริษยา..มาฝังแน่น
มันบ่แม่น..ทางออก..บอกได้เลย
168/10
มีนิวร..ตัวที่สาม..ความหงาวง่วง
พอถึงช่วง..จะได้ดี..มีปัญหา
พอจะดี..ขึ้นมาได้..ไม่ลืมตา
ความง่วงมา..พาหนี..จากดีไป
168/11
ตัวที่สี่..นิวรหรือ..คือฟุ้งซ่าน
แสนรำคาญ..เสียงอะไร..จากภายนอก
จนทำให้..ใจจิต..คิดไม่ออก
ตะโกนบอก..ทนไม่ไหว..ไปไกลเลย
168/12
อีกนิวร..ตัวที่ห้า..ว่าสงสัย
เหตุไฉน..เป็นอย่างนี้..มีอย่างนั้น
เป็นไปได้..จริงไหม..ให้ไหวหวั่น
นี่หลอกกัน..ไหมหนอ..ก็สงสัย
168/13
เอานิวร..ทุกอย่าง..วางให้หมด
ทำเป็นกฏ..จริงจัง..นั่งปฏิบัติ
เมื่อทำได้..ทุกอย่าง..กระจ่างชัด
สงบสงัด..จิตระงับ..กลับสุขใจ
168/14
กลับสุขใจ..จากชีวิต..มากวายวุ่น
กลับอบอุ่น..อิ่มเอมใจ..ไร้กังขา
โลกอย่างนี้..ธรรมอย่างนั้น..นั่นมรรคา
เป็นผู้มา..หาทางเป็น..เห็นทางไป
168/15
เห็นทางไป..ในโลก..ที่ขันแข่ง
ต่างยื้อแย่ง..แข่งขัน..กันฉิบหาย
ไม่คิดว่า..เราเดินหน้า..หาความตาย
หาสุขกาย..สบายใจ..หาไม่เจอ
168/16