|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
9 พฤษภาคม 2551
|
|
|
|
อันยากจะเลือน
ณ สุสานลานเขตประเทศกว้าง โอซากร่างใครกันเกลื่อนกล่นหล้า โน่นตาย นั่นตาย นี่มรณา ทุกชายคาร่ำไห้กันระงม
คนที่เหลือก็เหลือฝืนจะยืนหยัด ด้วยทั้งบ้านทั้งวัดล้วนขื่นขม ข้าวจะกลืนก็ขื่นคอร้าวระบม พระนอนซมชาวบ้านเศร้าเหงาทั้งบาง
แม้ว่ามนุษย์ได้ชื่อว่า เป็นสัตว์สังคมที่มีความก้าวหน้า สามารถพัฒนาศักยภาพสารพัดอย่าง เพื่อให้ตนเองมีชีวิตอยู่ในโลกนี้เหนือกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แต่สุดท้ายแล้ว มนุษย์ก็ไม่ได้ไปไกลกว่าความหายนะ และความตาย...
เราอาจกล่าวหามนุษย์รุ่นใดๆ ก็ได้ว่า เป็นผู้มีส่วนทำให้โลกเร่งรุดสู่ความวิบัติได้เร็วขึ้น การกล่าวหาเช่นนั้น อาจทำให้ผู้ที่กล่าวออกมา ดูเหมือนคนฉลาด มีความรู้ และเข้าใจถึงความเป็นไปของภัยพิบัติทั้งมวล
เท่ ดูดี มีระดับ
การกล่าวคำพูดหลังจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งผ่านพ้นไป เป็นเพียงการประเมินจากสิ่งที่เห็น มิได้หมายถึงการเรียนรู้สิ่งนั้นได้อย่างชัดแจ้ง เพราะ แท้จริงแล้ว มนุษย์เรามิได้เข้าใจอย่างนั้นจริงสักเท่าไร
คำพูดอันเป็นสัจนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เคยตรัสไว้แล้วกว่าสองพันปี สิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมดับไป...มิมีสิ่งใดที่เกิดขึ้นแล้ว ตั้งอยู่เป็นนิรันดร์ เช่นเดียวกับอีกหลักแห่งความจริง คือ เพราะมันมีสิ่งนั้นก่อน มันจึงมีสิ่งเหล่านี้ ...นั่นก็หมายความว่า ทุกเหตุ ทุกเรื่อง และทุกความเป็นไป ล้วนมีสาเหตุแห่งการเกิดขึ้นทั้งสิ้น แล้วมนุษย์จะมองเห็นสัจจะข้อนี้กันด้วยดวงจิตอย่างไร มองมันผ่านๆ แล้วก็ลืม หรือมองให้เข้าใจลึกซึ้งถึงแก่นแท้ของความจริง
ทราบข่าวและเห็นภาพความตายและความเสียหายที่เกิดจากการโหมกระหน่ำของพายุไซโคลนนาร์กีส แล้วเศร้าสะเทือนใจอย่างยิ่ง หายนะของมวลมนุษย์เคยมีมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน และคงจะหมุนวนมาคร่าชีวิตคนอีกต่อไป ไม่มีวันหยุด
เพราะมนุษย์นี้ต่ำต่อยด้อยค่านัก หากนำไปเทียบกับความโกลาหลวุ่นวายของโลกและจักรวาล ถึงกระนั้นก็เถอะ มนุษย์ก็ได้เชื่อว่า เป็นนักทำลายตัวยง ไม่ว่าสิ่งใดก็อาจล่มสลายไปในเงื้อมมือแห่งการทำลายของมนุษย์ได้เสมอ แม้แต่ตัวของมนุษย์เอง
Create Date : 09 พฤษภาคม 2551 |
|
7 comments |
Last Update : 9 พฤษภาคม 2551 10:54:31 น. |
Counter : 5289 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ 18 พฤษภาคม 2551 15:21:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตาพรานบุญ IP: 117.47.203.30 20 พฤษภาคม 2551 15:28:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ IP: 118.172.93.233 16 สิงหาคม 2551 0:38:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้องแอม IP: 117.47.58.249 20 กรกฎาคม 2552 17:32:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: แมวสีนิล IP: 58.9.226.52 10 กันยายน 2553 0:08:53 น. |
|
|
|
| |
|
|
big onion |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชอบเขียน อ่าน เดินผ่านถนนคนเขียนหนังสือมาประมาณสามสิบฝน แต่ยังเขียนไม่ได้ดี หันมาสนใจต่อการเพ่งดูตนเอง มากกว่าเพ่งโลกภายนอก รู้ว่าตนเองแก่เอามากๆ สบายใจดี
|
|
|