แวะพักทักทาย กรกฎาคม 2548
พุธ 27 กรกฎาคม 2548 ตอนบ่ายอ่อนๆหวัดดีคร้าบบบ...เช้านี้หนาวจังเล้ย เดินไปเดินมา ตัวสั่นไปหมดแระเดินไป กินไป อ่านกระทู้ไป ตอบไปในด้วยกินเสร็จแระ มือว่าง เด๋วแวะไปชงกาแฟแป๊บนาคร้าบกลับมาแระ ถือถ้วยกาแฟกลับมาด้วย ด้วยความกลัวไม่อ้วน เลยใส่นมผงตอนชงกับน้ำร้อนซะแล้ว "ตบหน้า" ด้วยนมสดอีกที (ปกติที่นี่ชงกาแฟเขาใช้นมสดกันครับ)ส่วนน้ำตาลที่ใช้ เป็นน้ำตาลทรายสีน้ำตาลเข้ม กลิ่นโมลาสหอมหวานมากแต่ถ้าดมน้ำตาลเปล่าๆ ใกล้ๆ ก็ไม่ไหวเหมือนกันครับ มันแรงเกิน ฮ่าๆเดี๋ยวนี้ผมใช้น้ำตาลทรายแดงชงกาแฟกับโกโก้ (ใส่มันทั้งสองอย่างในถ้วยเดียวกันแหละครับ)ส่วนทำกับข้าว ใช้น้ำตาลทรายแบบไม่ฟอกสี มันจะเป็นผลึกลูกบาศก์เหมือนน้ำตาลทรายขาวแหละครับ แต่เม็ดโตกว่า เห็นกันเป้งๆ เลย เกือบๆ มิลนึงได้มั้ง แต่อันนี้ไม่มีกลิ่น จะเหมือนกับน้ำตาลทรายขาวเพียงแต่แทนที่จะเป็นสีขาว มันจะออกโปร่งแสง เป็นสีน้ำตาลอ่อน เหมือนสีกรวดพวกหินเขี้ยวหนุมานน่ะครับส่วนเจ้าน้ำตาลทรายแดง (เข้มมาก) ที่ผมใส่กาแฟ เนื้อมันจะละเอียดๆ เหมือนทรายจริงๆแล้วก็เกาะกันเป็นก้อนนุ่มๆ เหมือนทรายชื้นๆคงเป็นเพราะโมลาสที่ผสมอยู่มั้งเมื่อเช้ากินหนมปังปิ้งทาเนย ทาแยมปกติผมไม่ค่อยกินหนมปังปิ้งทาแยมหรอกครับ เช้าๆ ถ้าไม่กินไข่ ก็มูสลี่มากกว่า (ขึ้นอยู่กับระดับความขยัน ขี้เกียจในแต่ละวัน)แต่เมื่อวันก่อนนู้น... ทำแยมเอง เลยต้องกินซะเดี๋ยวถ้าเหลือนาน ไม่หมดซักที จะเสียหน้า ฮ่าๆๆเหตุที่ทำแยมเองก็เนื่องจากว่า บ้านนี้ไม่ค่อยกินผลไม้กันหรอกครับ(แม่บ่นประจำ แถมพ่อยังนั่งกินให้ดูเป็นตัวอย่างอีก ฮ่าๆๆ)แต่คนใกล้ตัวเขามีนิสัยชอบซื้อผลไม้มาตั้งไว้สวยๆ (ฮ่วย!)ทีนี้ตั้งไว้นานๆ มันจะเป็นไงล่ะครับ ก็เหี่ยวอ้ะสิอย่างกล้วยหอมเงี้ย เรียกว่าถ้าผิวไม่เริ่มดำ ไม่ได้กินหรอก ทิ้งไว้งั้นแหละเอ๊ย วางประดับโต๊ะไว้งั้นแหละ(แต่แปลกนะครับ ขนาดเริ่มดำแล้ว เนื้อข้างในยังค่อนข้างแข็งเลย)นี่ก็มีวางอยู่ลูกนึง กำลังเริ่มดำแระ ฮ่าๆๆ อีกไม่กี่วันคงถึงเวลาเก็บเกี่ยว เอ๊ย เก็บกินบางทีตอนซื้อมา ตั้งใจจะกิน เลยซื้อเยอะ แต่แล้วก็ไม่ได้กิน ทิ้งไว้นานเชียวพอมันดำได้ที่ เปลือกมันจะปริเป็นทางยาว (แปลกดี สงสัยเปลือกมันแห้ง เลยหดตัว)ตานี้แหละ ต้องกินซะ ไม่งั้นเดี๋ยวเสีย เก็บไม่ได้แระบางทีมันปริพร้อมๆ กันหลายลูก ผมเลยเอามาเวฟซะ ให้มันเหลวๆ กินกับไอติม เป็นบานาน่าซอสไปเรย (หยอดน้ำผึ้งด้วย แล้วโรยน้ำตาลไอซิ่งนิดๆ พอสวย)อ้าว เอ๊ะ มะกี๊พูดถึงเรื่องแยมนี่นา กลายเป็นไอติมไปได้ไงอันว่าแยมนี้ ก็เนื่องมาจากมีแอปเปิ้ลเหี่ยวๆ อยู่ 3 ลูก แดงสอง เขียวหนึ่งแล้วก็มีลิ้นจี่ กับลำไย อยู่อย่างละสองกำมือ (มีคนเขาให้มาเป็นกล่อง คนใกล้ตัวเก็บไว้ "ประดับบ้าน" นิดนึง ที่เหลือเอาไปแบ่งที่ทำงาน ที่นี่ ลิ้นจี่ ลำไย หายากครับ แพงงง)แบบเหี่ยวพอกัน (เปลือกบุบเลยน้องลำไย)ด้วยความงก คุณพีทเลยถามคนใกล้ตัวว่าไอ้พวกผลไม้เหี่ยวๆ นี่เอามาทำไรได้บ้างคนใกล้ตัวบอก ไม่รู้เดะ ทำแยมมั้ง คุณพีทเลยเปิดตำราหาแยมแล้วก็บรรเลงซะ เคี่ยวน้องแอปเปิ้ลก่อน เพราะมันแข็ง ท่าทางจะนานเสร็จแล้วใส่น้องลิ้นจี่กับน้องลำไย (แบบไม่สับ จะได้เป็นเนื้อๆ สวยๆ)ตอนเติมน้ำตาล เราก็เลยใส่น้ำตาลทรายแดงหอมหวานของเรา (ดีเท่าไหร่ ไม่ใส่น้ำตาลปี๊บ ฮ่าๆๆ)ด้วยความขี้เกียจทำตามสูตรเป๊ะๆ (แยมแอปเปิ้ลลิ้นจี่ลำไยเนี่ยไม่มีนะ) เราก็เลยทิ้งตำราแล้วมั่วต่อเอง สุดท้ายมันก็ออกมาสวยดีนะครับใส่น้ำตาลนิดเดียว (ต้องใส่เพื่อถนอมอาหารมั้ง ไม่ใส่คงไม่เป็นแยม)สงสัยจะใส่น้อยไป มันเลยไม่หนึบ (ไม่ได้คำนวณจากสูตร) แต่นิ่มๆ แทนคนใกล้ตัวบอก รสชาติใช้ได้ (ก็สมควรอะนะ นอกจากน้องทั้งสามกับน้ำตาล ก็ไม่ต้องใส่ไรแล้วนิ)แต่เนื้อมันกึ่งๆ ระหว่างแยม กับผลไม้กวนเรียกว่าไรมะรุลืมแระทำเสร็จใส่ขวดได้สองขวด (ก็แอปเปิ้ลมันแค่สามลูกเอง)คนใกล้ตัวเสนอว่าจะเอาไปให้คุณแม่ (ของเขา) หนึ่งขวดเราก็ตาตั้งสิครับ แบบว่าแยมหม้อแรก ชิมแบบจากช้อน ยังไม่เคยลองเป็นชิ้นเป็นอันเดี๋ยวพอทาหนมปังจริงๆ แล้วมันไม่เวิร์คล่ะแย่เลย เอิ๊กนอกจากนั้น ทำแยมจริงๆ ต้องใช้ผลไม้เกือบสุก ไม่ใช่ผลไม้ใกล้เน่าแล้วคุณแม่คนใกล้ตัวเธอก็อายุมากแล้ว (แปดสิบแล่ว)เกิดมันมีเชื้ออะไรหลงเหลืออยู่โดยไม่รู้ (ผลไม้งอมๆ มันต้องมีแบคทีเรียอยู่แล้วล่ะครับ)ซึ่งร่างกายคนเราปกติต้านทานได้ แต่ถ้าคุณแม่คนใกล้ตัวเขาต้านทานไม่ได้ท้องสงท้องเสียไป คงเป็นเรื่องใหญ่แน่ผมเลยอีโต้ เอ๊ย วีโต้ซะ ฮ่าๆๆเก็บทั้งสองขวดไว้กินเองเมื่อเช้านี้ก็เลยควักมาทาขนมปังซะ...(โอ้โฮ... กลับมาจนได้แฮะ เก่งมั้ยเนี่ย ฮ่าๆๆ )
แวะพักทักทาย มิถุนายน 2548
ศุกร์ 24 มิถุนายน 2548แต่นแตนแต๊น... กลับมาแล้วคร้าบบบ...หาย(หัว)ไปหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ในที่สุดก็มีบล็อกใหม่มาขึ้นแล้ว เย้... เข้าหน้าฝนแล้ว ไหนๆ ก็ไหนๆ มาต้อนรับหน้าฝนกันดีกว่า (มันจะช้าไปมั้ยคุณพีท ฝนตกมาชาตินึงแล้วนะ) เอาน่า... ก้อมันยังมะหยุดนี่หว่า ถือว่าทันละกัน หยวนๆ ตกลงบ๊อ...เช้านี้ก็ขึ้นบล็อกว่าด้วยโรค หวัด อันแสนจะน่ารำคาญไปแระเรียบร้อย ได้เวลาเยี่ยมบ้านเพื่อนฝูงซะที ไม่ได้ไปซะหลายวัน เฮ้อ... นี่ยังไม่ขึ้นเดือนใหม่เลย สงสัยเปิดหน้าที่มีเพลงไม่ขึ้นอีกแหงม แบบว่าแบนด์วิธเต็มอ้ะครับ เฮ้อ... (อีกที)
[สมุดเยี่ยม]
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันครับ ผ่านเข้ามาแล้วก็ฝากข้อความ ทักทายกันบ้างนะคร้าบบบ
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [