|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
38 week เจอกันแล้วนะลูกจ๋า
หลินขอเล่าประสบการณ์คลอดธรรมชาติแบบไม่ตั้งใจให้ฟังก็แล้วกันน ะ จริงๆ แล้วความคิดในการคลอดลูกเนี่ยะ หลินตั้งใจจะผ่าคลอดมาตั้งนานแล้วเพราะกลัวเจ็บท้องมากๆ แต่พอท้องแล้วเห็นแม่ๆ หลายคนเชียร์ให้คลอดเองตามธรรมชาติกันมากเพราะบอกว่าแผลหายเร็ว ไม่เจ็บและฟื้นตัวได้เร็วกว่า หลินก็สองจิตสองใจ ขนาดใกล้คลอดแล้วก็ยังตัดสินใจไม่ได้สักทีว่าจะคลอดเองหรือ ผ่า จนกระทั่งมีความคิดว่าจะผ่าแน่นอนแล้ว ก็ได้ฤกษ์ผ่ามาวันที่ 4 พ.ย. แต่มันก็ไม่เป็นไปตามคาดอ่ะ
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 01.45 น.)
รู้สึกท้องแข็ง เหมือนมีประจำเดือนแต่ก็ไม่เอ๊ะใจอะไรเพราะว่า เราท้องแข็งมาเกือบอาทิตย์แล้ว แต่รู้สึกว่าปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำปกติ พอลุกขึ้นมาจากชักโครก ก็เห็นมูกเลือดออกเป็นลิ่มๆ หลายหยดก็ร้องเรียกพี่จ๊อบให้มาดู แล้วลองใช้กระดาษทิชชูซับ ก็รู้สึกว่ามีมูกไหลออกมาอีก ก็เลยคิดว่าคลอดแน่ๆ เพราะอ่านจากตำรามาหลายรอบ เลยรีบไปอาบน้ำสระผม และเตรียมของใช้ที่จะไป รพ. ตอนนั้นยังไม่ปวดท้องมาก และมูกเลือดก็หยุดไป บอกกับพี่จ๊อบว่า รอสักพักให้ดูว่ามดลูกบีบตัวแล้วค่อยไปดีกว่าเดี๋ยวหมอไล่กลับบ ้าน
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 02.30 น.)
มดลูกเริ่มบีบตัวเป็นพักๆ จับเวลาได้ 20 นาที
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 03.30 น.)
มดลูกบีบตัวเป็น ทุก 15 นาที วินาทีนี้คิดว่าต้องคลอดวันนี้แน่ๆ และหมอต้องให้คลอดเองแน่ๆ เพราะหมอบอกว่าอยากให้คลอดเองเพราะเราคลอดได้แต่เราก็ปฎิเสธหมอ มาตลอด พอเริ่มปวดจาก 20 นาทีเป็น 15 นาทีเราก็โทรถาม นางพยาบาลผดุงครรภ์ นางพยาบาลบอกว่าให้มาที่ รพ.เลย เราสองคนก็เก็บของแล้วก็รีบไป รพ.ทันที
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 04.32 น.)
นางพยาบาลให้ติดเครื่อง NST แล้วบอกว่าถ้าเกิดปากมดลูกเปิดช้าจะให้กลับบ้านไปก่อนเพราะท้อง แรกยังงัยก็ปวดเกิด 3 ชม.แน่ๆ เราก็ถามว่าเราเคยคุยกับหมอเรื่องผ่าไว้ นางพยาบาลบอกว่าเดี๋ยวเค้าจะแจ้งคุณหมอ แต่ขอตรวจดูความถี่ในการบีบตัวของมดลูกก่อน พอติดเครื่องเราก็ได้ยินเสียงหัวใจลูกเต้นและมีกราฟ บอกความถี่ในการบีบตัวของมดลูก ตอนนี้มดลูกบีบตัวแรงขึ้นเป็นทุกๆ 4 นาที นางพยาบาลบอกกับหลินว่า แบบนี้กลับบ้านไม่ได้นะคะ เดี๋ยวขอตรวจดูปากช่องคลอดด้วย ไอตอนตรวจปากช่องคลอดเนี่ยะได้ยินมาจากหลายคนว่าเจ็บ พอเจอกับตัวเองต้องบอกเลยว่า เจ็บจริงๆ ผลปรากฎว่า ปากมดลูกเปิดแค่ 1.30 ซม. แต่การบีบตัวของมดลูกเพิ่มเป็น 2 นาที 4 นาที
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 05.15 น.)
ถึงตอนนี้จากไม่ค่อยปวดท้อง เริ่มปวดมากขึ้นแล้วก็ ปวดเป็นพักๆ ตอนแรกทนได้แต่ตอนนี้เริ่มทนไม่ได้แล้ว อีกอย่างเราไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับการปวดท้องเพราะคิดว่าอยากผ ่า ทำให้เราใจเสาะเลยจะขอบล็อกหลัง แต่นางพยาบาลบอกว่าจะโทรแจ้งคุณหมอก่อนอีกอย่างหมอวิสัญญีจะไม่ มีในเวลานี้ต้องรอหมอเข้ามาประมาณ 45 นาที ถึงจะได้บล็อก ทางคุณหมอพิชัยหมอฝากครรภ์เราแจ้งกลับมาว่าให้เราเจาะน้ำเกลือแ ละ ฉีดยาแก้ปวดให้เราก่อน และเค้าก็อนุญาตให้แฟนเราเข้ามาได้ พี่จ๊อบดูกังวลมากเพราะเค้ารู้ว่าเราไม่อยากคลอดเองแต่จะทำงัยไ ด้เมื่อหมอก็ไม่มาสักที ตอนนี้ก็ได้แต่ๆ รอๆๆ แล้ว นางพยาบาลก็เข้ามาเจาะเข็มน้ำเกลือ อันนี้เจ็บกว่าบล็อกหลังอย่างที่แม่ๆ ว่ากัน
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 06.00 น.)
ตอนนี้พยาบาล ผลัดใหม่เปลี่ยนเวรมาแล้ว พยาบาลคนสวยมาถึงก็แนะนำตัวแล้วเข้ามารุมเรา 4 คน ช่วงนี้ มูกเลือดออกมาเรื่อยๆ พยาบาลแจ้งว่า คุณหมอจะเข้ามา 7 โมงนะคะ แล้วก็บอกว่า 6 โมงครึ่งจะมาดูปากมดลูก ตอนนี้เท่าที่รู้ปากมดลูกเราเปิดแค่ 1.30 ซม. เท่านั้น พยาบาลบอกว่าท้องแรกคงใช้เวลาปวดหลาย ชม. อยู่
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 07.00 น.)
ช่วงนี้มดลูกบีบตัวขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกปวดมากขึ้น แต่ก็ยังพอทนได้ จนคุณหมอพิชัยมาถึง ก็ตรวจภายในคุณหมอบอกว่าตอนนี้ ปากมดลูกเราเปิด 3 ซม.แล้ว แล้วหมอก็เอาเครื่องมือมาใส่เข้าไปในปากมดลูกเป็นแท่งพลาสติกยา วๆ เพื่อเจาะถุงน้ำคร่ำให้เรา เรารู้สึกว่า มีน้ำออกมาจากช่องคลอดเราเยอะมาก ตอนนี้หมอเจาะน้ำคร่ำให้เราแล้ว แต่เราก็ยังต้องรอ หมอวิสัญญีมา block หลังให้เราอยู่ดี
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 07.45 น.)
ตอนนี้เราเริ่มปวดมากขึ้น แบบทนไม่ได้จริงๆ มันปวดแบบชนิดร้าวไปถึงหลังถึงก้น เราปวดมากๆ แต่ก็ไม่กล้าร้องดังๆ ได้แต่ร้องครางเบาๆ หลับตาแล้วหายใจตามที่ได้ฝึกหายใจมาเพื่อช่วยผ่อนคลายอาการปวดท ้อง เราไม่ได้ใช้น้ำเกลือเร่งคลอดเพราะหมอบอกว่าปากมดลูกเราบางมาก คิดว่าน่าจะเปิดเร็ว พอหมอวิสัญญีมาเราดีใจมากเพราะเราปวดจนกัดฟัดตัวเองแล้ว ตามที่เพื่อนๆ แม่ๆ ในเว็บบอกว่า บล็อกหลังไม่เจ็บเท่า เจาะน้ำเกลือ อันนี้ยืนยันว่าจริง เพราะไม่เจ็บเลยอาจจะเพราะปวดท้องมากจนทนไม่ไหวแล้วเลยลืมเรื่อ งเจ็บ บล็อกหลังไป ตอนนี้คุณหมอวิสัญญีให้เรางอตัวเหมือนกุ้ง แล้วฉีดยาเข้าไประงับความเจ็บปวด เรารู้สึกว่า อาการปวดหายไป กลายเป็นชาไปทั้งส่วนล่างแต่ยังมีความรู้สึก 40 % ตอนนี้เราเริ่มหลับตา ตอนนี้พี่จ๊อบมาจับมือเราไว้ตลอดเวลาในห้องคลอด (เราถูกย้ายมาที่ห้องคลอดเพื่อ บล็อกหลังและ ได้อยู่ในห้องนี้เพื่อรอจนกระทั่งคลอดเสร็จ)
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 09.00 น.)
หลังจากได้พักผ่อนหลับไปสัก 1 ชม. พยาบาลก็เข้ามาตรวจปากมดลูก ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรตุงๆ ที่ช่องคลอดเหมือนเราจะปวดอึ พยาบาลหน้าตาตื่นเพราะปากมดลูกเราเปิดถึง 9 ซม.แล้วตอนนี้ พยาบาลรีบไปโทรศัพท์หาคุณหมอ แจ้งว่า ปากมดลูกเราเปิดถึง 9 ซม. แล้วตอนนี้การเตรียมการคลอดก็เริ่มขึ้นเราเห็นพยาบาลจัดเครื่อง ไม้เครื่องมือ และเตรียมขาหยั่งให้เราวางพลาดขา พอเราวางขาไว้ที่ขาหยั่งตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าปวดอยากจะเบ่งม ากๆ เลยบอกพยาบาลไป พยาบาลล้วงไปที่ช่องคลอดเราก็พูดขึ้นมาว่า คุณแม่คะ หัวน้องอยู่แค่นี้เองนะคะเนี่ยะ ไหนคุณแม่ลองเบ่งนะคะ หายใจเข้าแล้วเราคางชิดอก แล้วเบ่งไปที่ก้นนะคะ เรารีบทำตามเพราะอยากเบ่ง มากๆ พยาบาลสอนเราเบ่งเป็นจังหวะ ตามมดลูกบีบตัว 3 ครั้ง จนกระทั่งปาดมดลูกเราเปิดได้ 10 ซม.
วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 09.30 น.)
แล้วคุณหมอก็มาถึง และระยะคลอดหรือระยะเบ่งก็มาถึง เราทำใจแล้วว่า คลอดเองแน่ๆ เอาเบ่งก็เบ่ง จากนั้น เราพยายามเบ่งอยู่ประมาณ เกือบ 20 นาทีก็เบ่งไม่ออกสักทีเราเริ่มหมดแรง คุณหมอเลยต้องเอาเครื่องดูดมาช่วยดูดที่หัวน้องเพื่อช่วงดึงออก จังหวะที่ใส่ที่ดูดเข้าไปเรารู้สึกตึงๆ มาก แล้วคุณหมอก็ให้เราเบ่ง อีกครั้ง และแล้วสิ่งที่เราคิดว่าเรากลัวมากก็เริ่มขึ้น คุณหมอกรีดปากช่องคลอดแต่เราไม่รู้สึกอะไรรู้แต่ว่า คุณหมอทำอะไรขลุกขลิกที่ปากช่องคลอดเราเหมือนหั่นอะไรสักอย่าง และการเบ่งครั้งสุดท้ายก็เริ่มขึ้น แต่ก่อนเบ่ง เสียงหัวใจลูกเราเต้นช้าลงมาก จนพี่จ๊อบมองหน้าหมอ หมอหันมาแล้วบอกว่า ไม่เป็นอันตรายแต่อย่านาน พี่จ๊อบหันมาที่เราแล้วพูดว่า หลินเบ่งนะ ลูกไม่เป็นอะไรนะ ตอนนี้เรากลัวมากกลัวลูกเป็นอะไร เราคิดอย่างเดียวเราจะเบ่งให้สุดแรงเกิด พอลมเบ่งมา ตอนนี้เราก็เบ่งสุดแรง และแล้ว จีจี้ก็เอาหัวออกมาจากท้องแม่แล้วคุณหมอจัดแจงดูดน้ำคร่ำออกจาก ปากลูกแล้วให้เราเบ่งอีกที
10.02 น. ตอนนี้เราก็เบ่ง ตัวจีจี้ออกมา คุณหมอเอาน้องมาวางไว้ที่ท้องเราเลือดเต็มตัวลูก เราดีใจจนบอกไม่ถูกแล้วพยาบาลก็ยกลูกเราไปทำความสะอาด ตอนนี้เสียงจีจี้ร้องไห้เสียงดังมาก หลังจากแต่งตัวเสร็จ นางพยาบาลก็เอาจีจี้มาให้เราอุ้ม เราจับแก้มลูกแล้วนิ่มมาก แล้วนางพยาบาลก็บอกพี่จ๊อบให้ไปส่งลูกที่ห้อง เนอซเซอรี่ เราต้องพักฟื้นที่ห้องคลอดประมาณ 2 ชม.เพื่อรอดูอาการก่อนที่จะถูกพาไปที่ห้องพักฟื้น
ตอนนอนอยู่ในห้องพักฟื้นเรารู้สึกว่ามันผ่านไปรวดเร็วมากถึงจะไ ม่ได้สัมผัสความเจ็บปวดแบบที่สุด แต่เราก็คิดว่าเราทำได้ และคิดว่ามันทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกผู้หญิงแบบเต็มตัวที่ค รั้งนึงเราได้ผ่านการคลอดลูกเองเราภูมิใจมากๆ และรักแม่เรามากๆ จริงๆ การคลอดเองทำให้เราฟื้นตัวได้ดีมาก ตอนนี้เราเดินไปไหนมาไหนได้สะดวก พักได้ 4 ชม.ก็เดินไปให้นมลูกได้แล้วจ้า ใครที่คิดจะคลอดเองเราก็เชียร์ให้คลอดเองเลยนะ เพราะมันฟื้นตัวเร็วจริงๆนะ สุดท้ายนี้เราเอารูปจีจี้มาฝากจ้า
|
|
|
|
|
|
Create Date : 12 มิถุนายน 2551 |
|
9 comments |
Last Update : 12 มิถุนายน 2551 20:17:04 น. |
Counter : 3485 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: kainarak 12 มิถุนายน 2551 19:29:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องจีจี้ (angelwing ) 12 มิถุนายน 2551 20:19:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: คีตาญชลี 12 มิถุนายน 2551 20:49:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: Leona (leona_girl ) 16 มิถุนายน 2551 15:38:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: โอไฮย IP: 222.123.210.59 16 มิถุนายน 2551 16:16:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: brutus IP: 125.25.148.254 9 สิงหาคม 2551 21:34:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_pat_p 21 พฤศจิกายน 2552 20:23:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ๊ IP: 203.144.144.164 29 มกราคม 2553 20:01:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
| |
|
|
อ่านไปตื่นเต้นไปกับคุณแม่เลยค่ะ ตอนนี้เราเองก็ท้อง 35 วีคแล้วอยากคลอดเองค่ะ
เอารูปน้องมาโชว์บ้างสิค่ะ น้องโตแค่ไหนแล้วนะ