Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2551
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
12 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 

38 week เจอกันแล้วนะลูกจ๋า

หลินขอเล่าประสบการณ์คลอดธรรมชาติแบบไม่ตั้งใจให้ฟังก็แล้วกันน ะ จริงๆ แล้วความคิดในการคลอดลูกเนี่ยะ หลินตั้งใจจะผ่าคลอดมาตั้งนานแล้วเพราะกลัวเจ็บท้องมากๆ แต่พอท้องแล้วเห็นแม่ๆ หลายคนเชียร์ให้คลอดเองตามธรรมชาติกันมากเพราะบอกว่าแผลหายเร็ว ไม่เจ็บและฟื้นตัวได้เร็วกว่า หลินก็สองจิตสองใจ ขนาดใกล้คลอดแล้วก็ยังตัดสินใจไม่ได้สักทีว่าจะคลอดเองหรือ ผ่า จนกระทั่งมีความคิดว่าจะผ่าแน่นอนแล้ว ก็ได้ฤกษ์ผ่ามาวันที่ 4 พ.ย. แต่มันก็ไม่เป็นไปตามคาดอ่ะ

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 01.45 น.)

รู้สึกท้องแข็ง เหมือนมีประจำเดือนแต่ก็ไม่เอ๊ะใจอะไรเพราะว่า เราท้องแข็งมาเกือบอาทิตย์แล้ว แต่รู้สึกว่าปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำปกติ พอลุกขึ้นมาจากชักโครก ก็เห็นมูกเลือดออกเป็นลิ่มๆ หลายหยดก็ร้องเรียกพี่จ๊อบให้มาดู แล้วลองใช้กระดาษทิชชูซับ ก็รู้สึกว่ามีมูกไหลออกมาอีก ก็เลยคิดว่าคลอดแน่ๆ เพราะอ่านจากตำรามาหลายรอบ เลยรีบไปอาบน้ำสระผม และเตรียมของใช้ที่จะไป รพ. ตอนนั้นยังไม่ปวดท้องมาก และมูกเลือดก็หยุดไป บอกกับพี่จ๊อบว่า รอสักพักให้ดูว่ามดลูกบีบตัวแล้วค่อยไปดีกว่าเดี๋ยวหมอไล่กลับบ ้าน

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 02.30 น.)

มดลูกเริ่มบีบตัวเป็นพักๆ จับเวลาได้ 20 นาที

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 03.30 น.)

มดลูกบีบตัวเป็น ทุก 15 นาที วินาทีนี้คิดว่าต้องคลอดวันนี้แน่ๆ และหมอต้องให้คลอดเองแน่ๆ เพราะหมอบอกว่าอยากให้คลอดเองเพราะเราคลอดได้แต่เราก็ปฎิเสธหมอ มาตลอด พอเริ่มปวดจาก 20 นาทีเป็น 15 นาทีเราก็โทรถาม นางพยาบาลผดุงครรภ์ นางพยาบาลบอกว่าให้มาที่ รพ.เลย เราสองคนก็เก็บของแล้วก็รีบไป รพ.ทันที

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 04.32 น.)

นางพยาบาลให้ติดเครื่อง NST แล้วบอกว่าถ้าเกิดปากมดลูกเปิดช้าจะให้กลับบ้านไปก่อนเพราะท้อง แรกยังงัยก็ปวดเกิด 3 ชม.แน่ๆ เราก็ถามว่าเราเคยคุยกับหมอเรื่องผ่าไว้ นางพยาบาลบอกว่าเดี๋ยวเค้าจะแจ้งคุณหมอ แต่ขอตรวจดูความถี่ในการบีบตัวของมดลูกก่อน พอติดเครื่องเราก็ได้ยินเสียงหัวใจลูกเต้นและมีกราฟ บอกความถี่ในการบีบตัวของมดลูก ตอนนี้มดลูกบีบตัวแรงขึ้นเป็นทุกๆ 4 นาที นางพยาบาลบอกกับหลินว่า “แบบนี้กลับบ้านไม่ได้นะคะ เดี๋ยวขอตรวจดูปากช่องคลอดด้วย” ไอตอนตรวจปากช่องคลอดเนี่ยะได้ยินมาจากหลายคนว่าเจ็บ พอเจอกับตัวเองต้องบอกเลยว่า เจ็บจริงๆ ผลปรากฎว่า ปากมดลูกเปิดแค่ 1.30 ซม. แต่การบีบตัวของมดลูกเพิ่มเป็น 2 นาที – 4 นาที

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 05.15 น.)

ถึงตอนนี้จากไม่ค่อยปวดท้อง เริ่มปวดมากขึ้นแล้วก็ ปวดเป็นพักๆ ตอนแรกทนได้แต่ตอนนี้เริ่มทนไม่ได้แล้ว อีกอย่างเราไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับการปวดท้องเพราะคิดว่าอยากผ ่า ทำให้เราใจเสาะเลยจะขอบล็อกหลัง แต่นางพยาบาลบอกว่าจะโทรแจ้งคุณหมอก่อนอีกอย่างหมอวิสัญญีจะไม่ มีในเวลานี้ต้องรอหมอเข้ามาประมาณ 45 นาที ถึงจะได้บล็อก ทางคุณหมอพิชัยหมอฝากครรภ์เราแจ้งกลับมาว่าให้เราเจาะน้ำเกลือแ ละ ฉีดยาแก้ปวดให้เราก่อน และเค้าก็อนุญาตให้แฟนเราเข้ามาได้ พี่จ๊อบดูกังวลมากเพราะเค้ารู้ว่าเราไม่อยากคลอดเองแต่จะทำงัยไ ด้เมื่อหมอก็ไม่มาสักที ตอนนี้ก็ได้แต่ๆ รอๆๆ แล้ว นางพยาบาลก็เข้ามาเจาะเข็มน้ำเกลือ อันนี้เจ็บกว่าบล็อกหลังอย่างที่แม่ๆ ว่ากัน

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 06.00 น.)

ตอนนี้พยาบาล ผลัดใหม่เปลี่ยนเวรมาแล้ว พยาบาลคนสวยมาถึงก็แนะนำตัวแล้วเข้ามารุมเรา 4 คน ช่วงนี้ มูกเลือดออกมาเรื่อยๆ พยาบาลแจ้งว่า “คุณหมอจะเข้ามา 7 โมงนะคะ” แล้วก็บอกว่า 6 โมงครึ่งจะมาดูปากมดลูก ตอนนี้เท่าที่รู้ปากมดลูกเราเปิดแค่ 1.30 ซม. เท่านั้น พยาบาลบอกว่าท้องแรกคงใช้เวลาปวดหลาย ชม. อยู่

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 07.00 น.)

ช่วงนี้มดลูกบีบตัวขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกปวดมากขึ้น แต่ก็ยังพอทนได้ จนคุณหมอพิชัยมาถึง ก็ตรวจภายในคุณหมอบอกว่าตอนนี้ ปากมดลูกเราเปิด 3 ซม.แล้ว แล้วหมอก็เอาเครื่องมือมาใส่เข้าไปในปากมดลูกเป็นแท่งพลาสติกยา วๆ เพื่อเจาะถุงน้ำคร่ำให้เรา เรารู้สึกว่า มีน้ำออกมาจากช่องคลอดเราเยอะมาก ตอนนี้หมอเจาะน้ำคร่ำให้เราแล้ว แต่เราก็ยังต้องรอ หมอวิสัญญีมา block หลังให้เราอยู่ดี

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 07.45 น.)

ตอนนี้เราเริ่มปวดมากขึ้น แบบทนไม่ได้จริงๆ มันปวดแบบชนิดร้าวไปถึงหลังถึงก้น เราปวดมากๆ แต่ก็ไม่กล้าร้องดังๆ ได้แต่ร้องครางเบาๆ หลับตาแล้วหายใจตามที่ได้ฝึกหายใจมาเพื่อช่วยผ่อนคลายอาการปวดท ้อง เราไม่ได้ใช้น้ำเกลือเร่งคลอดเพราะหมอบอกว่าปากมดลูกเราบางมาก คิดว่าน่าจะเปิดเร็ว พอหมอวิสัญญีมาเราดีใจมากเพราะเราปวดจนกัดฟัดตัวเองแล้ว ตามที่เพื่อนๆ แม่ๆ ในเว็บบอกว่า บล็อกหลังไม่เจ็บเท่า เจาะน้ำเกลือ อันนี้ยืนยันว่าจริง เพราะไม่เจ็บเลยอาจจะเพราะปวดท้องมากจนทนไม่ไหวแล้วเลยลืมเรื่อ งเจ็บ บล็อกหลังไป ตอนนี้คุณหมอวิสัญญีให้เรางอตัวเหมือนกุ้ง แล้วฉีดยาเข้าไประงับความเจ็บปวด เรารู้สึกว่า อาการปวดหายไป กลายเป็นชาไปทั้งส่วนล่างแต่ยังมีความรู้สึก 40 % ตอนนี้เราเริ่มหลับตา ตอนนี้พี่จ๊อบมาจับมือเราไว้ตลอดเวลาในห้องคลอด (เราถูกย้ายมาที่ห้องคลอดเพื่อ บล็อกหลังและ ได้อยู่ในห้องนี้เพื่อรอจนกระทั่งคลอดเสร็จ)

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 09.00 น.)

หลังจากได้พักผ่อนหลับไปสัก 1 ชม. พยาบาลก็เข้ามาตรวจปากมดลูก ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรตุงๆ ที่ช่องคลอดเหมือนเราจะปวดอึ พยาบาลหน้าตาตื่นเพราะปากมดลูกเราเปิดถึง 9 ซม.แล้วตอนนี้ พยาบาลรีบไปโทรศัพท์หาคุณหมอ แจ้งว่า ปากมดลูกเราเปิดถึง 9 ซม. แล้วตอนนี้การเตรียมการคลอดก็เริ่มขึ้นเราเห็นพยาบาลจัดเครื่อง ไม้เครื่องมือ และเตรียมขาหยั่งให้เราวางพลาดขา พอเราวางขาไว้ที่ขาหยั่งตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าปวดอยากจะเบ่งม ากๆ เลยบอกพยาบาลไป พยาบาลล้วงไปที่ช่องคลอดเราก็พูดขึ้นมาว่า “ คุณแม่คะ หัวน้องอยู่แค่นี้เองนะคะเนี่ยะ ไหนคุณแม่ลองเบ่งนะคะ หายใจเข้าแล้วเราคางชิดอก แล้วเบ่งไปที่ก้นนะคะ” เรารีบทำตามเพราะอยากเบ่ง มากๆ พยาบาลสอนเราเบ่งเป็นจังหวะ ตามมดลูกบีบตัว 3 ครั้ง จนกระทั่งปาดมดลูกเราเปิดได้ 10 ซม.

วันที่ 28 ต.ค. 50 ( 09.30 น.)

แล้วคุณหมอก็มาถึง และระยะคลอดหรือระยะเบ่งก็มาถึง เราทำใจแล้วว่า คลอดเองแน่ๆ เอาเบ่งก็เบ่ง จากนั้น เราพยายามเบ่งอยู่ประมาณ เกือบ 20 นาทีก็เบ่งไม่ออกสักทีเราเริ่มหมดแรง คุณหมอเลยต้องเอาเครื่องดูดมาช่วยดูดที่หัวน้องเพื่อช่วงดึงออก จังหวะที่ใส่ที่ดูดเข้าไปเรารู้สึกตึงๆ มาก แล้วคุณหมอก็ให้เราเบ่ง อีกครั้ง และแล้วสิ่งที่เราคิดว่าเรากลัวมากก็เริ่มขึ้น คุณหมอกรีดปากช่องคลอดแต่เราไม่รู้สึกอะไรรู้แต่ว่า คุณหมอทำอะไรขลุกขลิกที่ปากช่องคลอดเราเหมือนหั่นอะไรสักอย่าง และการเบ่งครั้งสุดท้ายก็เริ่มขึ้น แต่ก่อนเบ่ง เสียงหัวใจลูกเราเต้นช้าลงมาก จนพี่จ๊อบมองหน้าหมอ หมอหันมาแล้วบอกว่า “ไม่เป็นอันตรายแต่อย่านาน ” พี่จ๊อบหันมาที่เราแล้วพูดว่า “ หลินเบ่งนะ ลูกไม่เป็นอะไรนะ” ตอนนี้เรากลัวมากกลัวลูกเป็นอะไร เราคิดอย่างเดียวเราจะเบ่งให้สุดแรงเกิด พอลมเบ่งมา ตอนนี้เราก็เบ่งสุดแรง และแล้ว จีจี้ก็เอาหัวออกมาจากท้องแม่แล้วคุณหมอจัดแจงดูดน้ำคร่ำออกจาก ปากลูกแล้วให้เราเบ่งอีกที

10.02 น. ตอนนี้เราก็เบ่ง ตัวจีจี้ออกมา คุณหมอเอาน้องมาวางไว้ที่ท้องเราเลือดเต็มตัวลูก เราดีใจจนบอกไม่ถูกแล้วพยาบาลก็ยกลูกเราไปทำความสะอาด ตอนนี้เสียงจีจี้ร้องไห้เสียงดังมาก หลังจากแต่งตัวเสร็จ นางพยาบาลก็เอาจีจี้มาให้เราอุ้ม เราจับแก้มลูกแล้วนิ่มมาก แล้วนางพยาบาลก็บอกพี่จ๊อบให้ไปส่งลูกที่ห้อง เนอซเซอรี่ เราต้องพักฟื้นที่ห้องคลอดประมาณ 2 ชม.เพื่อรอดูอาการก่อนที่จะถูกพาไปที่ห้องพักฟื้น

ตอนนอนอยู่ในห้องพักฟื้นเรารู้สึกว่ามันผ่านไปรวดเร็วมากถึงจะไ ม่ได้สัมผัสความเจ็บปวดแบบที่สุด แต่เราก็คิดว่าเราทำได้ และคิดว่ามันทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกผู้หญิงแบบเต็มตัวที่ค รั้งนึงเราได้ผ่านการคลอดลูกเองเราภูมิใจมากๆ และรักแม่เรามากๆ จริงๆ การคลอดเองทำให้เราฟื้นตัวได้ดีมาก ตอนนี้เราเดินไปไหนมาไหนได้สะดวก พักได้ 4 ชม.ก็เดินไปให้นมลูกได้แล้วจ้า ใครที่คิดจะคลอดเองเราก็เชียร์ให้คลอดเองเลยนะ เพราะมันฟื้นตัวเร็วจริงๆนะ สุดท้ายนี้เราเอารูปจีจี้มาฝากจ้า





















 

Create Date : 12 มิถุนายน 2551
9 comments
Last Update : 12 มิถุนายน 2551 20:17:04 น.
Counter : 3485 Pageviews.

 


อ่านไปตื่นเต้นไปกับคุณแม่เลยค่ะ ตอนนี้เราเองก็ท้อง 35 วีคแล้วอยากคลอดเองค่ะ

เอารูปน้องมาโชว์บ้างสิค่ะ น้องโตแค่ไหนแล้วนะ

 

โดย: kainarak 12 มิถุนายน 2551 19:29:37 น.  

 

คุณ kainarak ใกล้คลอดแล้วนะค่ะรักษาสุขภาพด้วยจ้า ตอนนี้จีจี้โตมากแล้วค่ะ 7 เดือนกว่าแล้ว เราเพิ่งมีเวลามา up Blog เพราะอยากให้เค้าได้อ่านค่ะ

 

โดย: แม่น้องจีจี้ (angelwing ) 12 มิถุนายน 2551 20:19:30 น.  

 

อ่านแล้วตื่นเต้นไปด้วยเลยค่ะ เราเองไม่ได้คลอดธรรมชาติเพราะว่ามีความดันและน้ำคร่ำก็เหลือน้อยจนอาจจะเป็นอันตรายถ้าลูกยังอยู่ในท้อง คุณหมอก็เลยนัดผ่าก่อนที่จะครบกำหนดคลอดเกือบๆ สองอาทิตย์

แต่เราก็ฟื้นตัวเร็วนะคะ แม้ว่าจะผ่าคลอดก็ตาม เราลุกเดินตั้งแต่วันที่สองที่สาม สองอาทิตย์ผ่านไปเราก็แทบจะเป็นปกติ เพียงแต่ที่แย่คือแผลผ่าคลอดมันเป็นรอยเท่านั้นแหละค่ะ

 

โดย: คีตาญชลี 12 มิถุนายน 2551 20:49:51 น.  

 

ดีใจกับคุณแม่หลิน และคุณพ่อคนใหม่ด้วยค่ะ

รูปน่ารักมากๆเลยคะ คุณแม่เก่งจังเลยนะคะ

ขอให้น้องมีสุภาพดีนะคะ

 

โดย: Leona (leona_girl ) 16 มิถุนายน 2551 15:38:30 น.  

 

ของเรา เจ็บท้องรอคลอด 1 วันกะครึ่งคืนคับ
แต่ก้อผ่านมาแล้ว สบายมาก หุหุหุ

 

โดย: โอไฮย IP: 222.123.210.59 16 มิถุนายน 2551 16:16:50 น.  

 

ตื่นเต้นจังเลย กว่าน้องจีจี้จะออกมาเจอกัน แม่น้ำหวานก็คลอดเองค่ะ เจ็บท้องตอน 4 ทุ่ม เที่ยงคืนก็คลอดแล้วค่ะ สงสัยน้ำหวานอยากออกมาเจอแม่เร็วๆ

 

โดย: Kitty_sweet 24 มิถุนายน 2551 11:10:18 น.  

 

อ่านแล้วลุ้นตามตัวโก่งเลยค่ะ คุณแม่สุดยอดมาก ๆ เลยค่ะ
www.dairylove.com/brutus

 

โดย: brutus IP: 125.25.148.254 9 สิงหาคม 2551 21:34:39 น.  

 

ตามเข้ามาดูยัยหลินไม่ยอม upblog
นี่ตั้งแต่จีจี้แบเบาะ ตอนนี้จีจี้เป็นสาวหน้าตายู่ยี่แซะซี่แล้ว แม่มันยังทำไม่ทันเลย

จีจี้เอ้ย... แม่ขยันมากเลย ภูมิใจๆ แม่มัวหาเงินให้หนูทำดั้งตอนโต

 

โดย: p_pat_p 21 พฤศจิกายน 2552 20:23:06 น.  

 

ตอนนี้ท้อง 5 เดือนกว่าแล้วค่ะ ไม่ค่อยกล้าคลอดเองเหมือนกัน กำลังตัดสินใจอยู่ อ่านบล็อกของคุณแล้วลุ้น เหมือนน้ำตาจะไหลเลยค่ะ เก่งมากค่ะ

 

โดย: อุ๊ IP: 203.144.144.164 29 มกราคม 2553 20:01:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


angelwing
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






สวัสดีคะทุกคนยินดีต้อนรับสู่เว็บของแม่หมูน้อยๆนะคะขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการอ่านไดอารี่ และข้อมูลที่แม่หมูกำลังจะเขียนให้ลูกหมูตัวน้อยนะคะ แล้วแวะมาคุยกันบ่อยๆๆคะ

Google
Friends' blogs
[Add angelwing's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.