บางสิ่งในหัวใจ บางช่วง....บางเวลา จิตใจมันอ่อนไหวเกินไป บางครั้งก็เข้าใจตัวเอง.... แต่หลายครั้งก็ไม่เข้าใจตัวเอง.... ฉันไม่ทำอะไรกับความรู้สึกแบบนี้.... ปล่อยให้มันไหล...ล่องลอย มันคงหยุดถ้าวันนั้นมาถึง.... 1 ชีวิต...กับร่องรอยแห่งวิถีทาง ผ่านคืนวันแต่ละวัน..วันแล้ว วันเล่า เราทุกคนอาจต้องเต้นตามจังหวะแห่งเมือง ผู้คน สังคม และสิ่งรอบข้าง บางคราว.....เธอจะนึกเฉลียวใจบ้างไหมหนอ บางครา...เธอจะเหนื่อยล้าบ้างไหมหนา..คนดี เมืองไกล เมืองใหญ่ เมืองศิวิไลซ์.. ชีวิตที่โดดเดี่ยว แต่มีอิสระภาพในการดำเนินชีวิต กับ อีกหนึ่ง...ที่ห้อมล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย แต่ไร้ซึ่งอิสระ อย่างไหน....จะยากกว่ากัน เมื่อคิดถึง คนบางคน ไม่มีทางเลือกให้กับตนเองมากนัก เพราะเมื่อมีทางให้เดิน คงจำต้องเดินไปเช่นนั้น เมื่อจำต้องเลี้ยว ก็คงต้องเลี้ยวไปทางนั้น บางครั้ง แผนที่ชีวิตอาจผิดเพี้ยนไปบ้าง หรือ..เครื่องชี้ทาง อาจรันโปรแกรมผิด อย่าคิดมากไป!!!...เพราะว่า... ทางออกที่ดี มักจะอยู่หลังประตูที่แน่นหนาเสมอ สงสัย---ทำไม คนเราบางคน ถึงไม่พอใจกับอะไรเลย หรือว่า นอกจากชีวิตที่ดีแล้ว ยังมีอย่างอื่นอีก ที่ต้องไขว่คว้า แล้วมันคืออะไรเล่า.....??? นอกจากชีวิตที่ดี, ครอบครัวที่อบอุ่น, เพื่อนที่ดี, และคนรักที่ดีแล้ว อย่างอื่น ก็ไม่น่าจะสำคัญไปกว่านี้แล้ว... ใครสักคน ที่เคยสัญญา ใครสักคน ที่เคยร่วมทาง วันนี้...ต้องเดินคนเดียวแล้ว เพราะเราต่างมีจุดหมาย ที่ต่างกัน ยังไง ก็ขอให้เธอโชคดี กับสิ่งที่เธอเลือก และขอให้ฉันโชคดีเช่นกัน ในทางที่ฉันเลือก ความฝัน...ไม่จำเป็นต้องรอเวลายาวนาน จุดหมายไม่ต้องรอว่าเมื่อใด เมื่อไหร่ที่เราเริ่มออกเดินทาง เมื่อนั้นจุดหมายก็รออยู่ตรงหน้าแล้ว.... บางช่วง....บางเวลา จิตใจมันอ่อนไหวเกินไป บางครั้งก็เข้าใจตัวเอง.... แต่หลายครั้งก็ไม่เข้าใจตัวเอง.... ฉันไม่ทำอะไรกับความรู้สึกแบบนี้.... ปล่อยให้มันไหล...ล่องลอย มันคงหยุดถ้าวันนั้นมาถึง.... 1 ชีวิต...กับร่องรอยแห่งวิถีทาง ผ่านคืนวันแต่ละวัน..วันแล้ว วันเล่า เราทุกคนอาจต้องเต้นตามจังหวะแห่งเมือง ผู้คน สังคม และสิ่งรอบข้าง บางคราว.....เธอจะนึกเฉลียวใจบ้างไหมหนอ บางครา...เธอจะเหนื่อยล้าบ้างไหมหนา..คนดี เมืองไกล เมืองใหญ่ เมืองศิวิไลซ์.. ชีวิตที่โดดเดี่ยว แต่มีอิสระภาพในการดำเนินชีวิต กับ อีกหนึ่ง...ที่ห้อมล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย แต่ไร้ซึ่งอิสระ อย่างไหน....จะยากกว่ากัน เมื่อคิดถึง คนบางคน ไม่มีทางเลือกให้กับตนเองมากนัก เพราะเมื่อมีทางให้เดิน คงจำต้องเดินไปเช่นนั้น เมื่อจำต้องเลี้ยว ก็คงต้องเลี้ยวไปทางนั้น บางครั้ง แผนที่ชีวิตอาจผิดเพี้ยนไปบ้าง หรือ..เครื่องชี้ทาง อาจรันโปรแกรมผิด อย่าคิดมากไป!!!...เพราะว่า... ทางออกที่ดี มักจะอยู่หลังประตูที่แน่นหนาเสมอ สงสัย---ทำไม คนเราบางคน ถึงไม่พอใจกับอะไรเลย หรือว่า นอกจากชีวิตที่ดีแล้ว ยังมีอย่างอื่นอีก ที่ต้องไขว่คว้า แล้วมันคืออะไรเล่า.....??? นอกจากชีวิตที่ดี, ครอบครัวที่อบอุ่น, เพื่อนที่ดี, และคนรักที่ดีแล้ว อย่างอื่น ก็ไม่น่าจะสำคัญไปกว่านี้แล้ว... ใครสักคน ที่เคยสัญญา ใครสักคน ที่เคยร่วมทาง วันนี้...ต้องเดินคนเดียวแล้ว เพราะเราต่างมีจุดหมาย ที่ต่างกัน ยังไง ก็ขอให้เธอโชคดี กับสิ่งที่เธอเลือก และขอให้ฉันโชคดีเช่นกัน ในทางที่ฉันเลือก ความฝัน...ไม่จำเป็นต้องรอเวลายาวนาน จุดหมายไม่ต้องรอว่าเมื่อใด เมื่อไหร่ที่เราเริ่มออกเดินทาง เมื่อนั้นจุดหมายก็รออยู่ตรงหน้าแล้ว....   Create Date : 31 กรกฎาคม 2550 4 comments Last Update : 31 กรกฎาคม 2550 13:52:19 น. Counter : 1914 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วเหงาๆเนอะ... (@_@;) คงเป็นเพราะผ่านอะไรมามาก.. ตอนนี้จะว่าโดดเดี่ยวก็โดดเดี่ยว จะว่ามีคนอยู่ด้วยก็มีคนอยู่ด้วย.. (-"-;) การใช้ชีวิตให้มีความสุขก็คงเป็นการอยู่ไปแบบไม่ต้องไปคิดอะไรดีสุด... (^_^;) (ไร้เป้าหมายก็ไม่มีอะไรให้ต้องคาดหวัง..) แต่จะดูไร้แก่นสารสิ้นดี T^T   โดย: Warabimochi 4 สิงหาคม 2550 11:29:27 น.

ว่าจะเข้ามาขอบคุณเรื่องคอมเม้นท์รูป.. ลืมไปเลย.. (-_-;) เรื่องเอารูปลงคอมฯ.. ของพี่ใช้แสกนเนอร์แสกนตอนวาดเส้นเสร็จแล้วก็เอามาลงสีในคอมน่ะค่ะ... บางคนเค้าก็วาดในคอมไปเลย หรือบางคนวาดเสร็จหมดแล้วค่อนแสกน.. แล้วแต่ความถนัดมั้งคะ... พี่วาดเป็นงานอดิเรก ไม่ใช่มืออาชีพ แต่ถ้าอยากถามอะไรก็ถามได้นะคะ อะไรที่ตอบได้จะตอบแน่นอนค่ะ (^_^) ยินดีที่รู้จักเนอะ...   โดย: Warabimochi 4 สิงหาคม 2550 11:31:38 น.

พอดีว่าไปเปิดเช็คคอมเม้นท์หน้าเก่าๆ เพิ่งเห็นว่าน้องขอโค๊ดไว้ เด๋วพี่ส่งไปให้ที่หลังไมค์นะค่ะ เพราะนำมาลงที่เม้นท์ไม่ได้ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่ตอบช้าไปหน่อย ครั้งหน้าถ้ามีอะไรให้ฝากไว้ที่หลังไมค์ดีกว่านะค่ะ เพราะพี่จะเปิดเข้าไปเช็คที่หลังไมค์มากกว่าค่ะ   โดย: thattron 24 สิงหาคม 2550 15:49:51 น.

เหงา ๆ ท่ามกลางผู้คนมากมายบนถนนของสังคมเมืองหลวง แต่ ..ธรรมชาติ และความจริงใจของคนชนบทจะเยียวยาเราค่ะ   โดย: หมอกกลางภู 31 สิงหาคม 2550 14:01:48 น.