บันทึกกันลืม

โพสต์นี้ได้รับแรงบันดาลใจจากเพื่อนสาวนางหนึ่ง ที่อยู่ๆนางก็ลุกขึ้นมาเขียนโพสต์ยาวในเฟสนาง ทำให้คิดถึงการเขียนบล็อกของเราขึ้นมา

บล็อกสุดท้าย เมื่อปี 2555 โอ้ว เกือบ 7 ปีผ่านไปเกิดอะไรขึ้นในชีวิตมากมายเหลือเกิน

ช่วงที่เราหยุดเขียนบล็อก น่าจะเป็นช่วงเฟื่องฟูของโซเชี่ยลเนตเวิร์คการอัพเดทไว response ไว โต้ตอบกับใครต่อใครที่เรารู้จัก มันทำให้เราลืมพื้นที่ส่วนตัวเล็กๆที่เรียกว่าบล็อกไป

2556-2557 ช่วงเปลี่ยนงาน เคร่งเครียดกับงาน ได้ลุยงานเต็มที่ หนักโหด เหนื่อยได้พบกับคนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ (ณ ตอนนั้น) ปรับตัว ปรับใจ เครียด หัวเราะร้องไห้ไปกับงาน แต่ก็ยังไม่ทิ้งความชอบส่วนตัว คือ การไปท่องเที่ยวในที่ที่ชอบที่ที่ไม่เคยไป

2557 ช่วงเปลี่ยนสถานะทางสังคม แต่งงาน ใช้ชีวิตคู่ ชีวิตช่วงนั้นเหมือนความฝัน ได้สร้างบ้าน สร้างครอบครัวใหม่อีก 1 ครอบครัว(เพิ่มจากครอบครัวเดิมที่เราอยู่มาตั้งแต่เกิด) ชีวิตไม่ได้สีชมพู ไม่ได้มุ้งมิ้งแต่มันคือความจริงที่สัมผัสได้แบบ realๆ

2557-2558 เปลี่ยนสถานะอีกครั้ง จากเรา 2 คน เป็นเรา 3คนมีไอ้ตัวเล็กมาเพิ่มความสุขให้กับชีวิต หลังจากนั้น เป้าหมายและความสุขในชีวิตก็เปลี่ยนไป จากทำเพื่อฉัน ทำเพื่อเธอ และทำเพื่อเรามาเป็นทำเพื่อ “เค้า” สมาชิกใหม่ตัวน้อยๆ

2559 สถานะทางการงานเปลี่ยน จากพนักงานประจำ ได้ตกหลุมอากาศมาเป็นคนว่างงานอยู่ได้เดือนนิดๆก็ได้รับโอกาสใหม่ ที่ไม่รู้ว่าดีหรือร้ายแค่ไหน ทุกการเริ่มต้นใหม่มันมีสิ่งที่น่ากังวลรออยู่ แต่น่าแปลก ที่อยู่มาได้แบบสตรองๆ ปนน้ำตารื้นๆ แรงใจหลักๆน่าจะเป็นชีวิตน้อยๆ ที่ค่อยๆ เจริญวัยขึ้นมา บอกเลยว่าช่วงนี้ดวงตกแค่ไหนก็ไม่เคยท้อใจเกิน 3 ชั่วโมง 555 กลับบ้านเห็นหน้าเจ้าตัวเล็ก หายเป็นปลิดทิ้ง

2560-2561 ใช้ชีวิตทรงๆ แต่ไม่ถึงกับทรุด ไม่ดีเวอร์ แต่ก็ไม่เลวร้าย กราฟชีวิตนิ่งๆมีตื่นเต้นบ้าง

Create Date : 02 มกราคม 2562		1 comments
Last Update : 3 มกราคม 2562 15:23:19 น.
Counter : 2709 Pageviews.
Share Tweet