Be my friends...
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2554
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
2 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 

น้ำตาไหลพราก...ที่มัฆวาน

เมื่อวาน เกริ่นไว้ว่า จะเขียนเรื่องที่วิภาวดี แต่นึกไปนึกมา เอาไว้ก่อนดีกว่า เพราะวิภาวดี เป็นเหตุการณ์หลังๆ ในช่วงที่ชีวิตยุ่งเหยิง ขอเริ่มที่มัฆวานก่อน น่าจะดี เพราะเหตุการณ์ที่นี่ ก็น่าจดจำไม่น้อย สำหรับชีวิตผู้หญิงที่ตัวไม่น้อยอย่างเรา อิอิอิ


วันนั้น คือวันที่ 10 เมษายน 2553 หลายคนคงพอนึกออกว่า เกิดอะไรขึ้นที่บ้านเรา...จริงๆวันนั้น เราต้องทำงานอยู่ราชประสงค์ เพราะที่ออฟฟิศสั่งให้เฝ้าสถานการณ์ไว้ เผื่อมีอะไร แต่ซักช่วงเที่ยงๆ มีพี่นักข่าวคนนึงโทรมาบอกว่า น้องไก่ๆ ทหารโอบม็อบที่ผ่านฟฟ้าแล้วว่ะ สงสัยจะเริ่มสลายม็อบแล้ว มาไวไวเข้า ..เมื่อรับทราบดังนั้น เราก็ทำไงดีวะ (คิดในใจ) เลยบอกกับพี่ที่ออฟฟิศว่า หนูไปมัฆวานนะพี่ มีไรจะโทรมาบอก พี่ก็บอกว่า เคเค ระวังตัวด้วยละกันนะ เห็นว่า มีคนเจ็บหลายคนอยู่


เก็บของเสร็จ ไก่ก็เรียกรถที่ออฟฟิศไปส่งได้แค่นางเลิ้ง แล้วต่อมอเตอร์ไซด์ไป พี่มอไซด์ก็พาลัดเลาะ เพื่อให้ถึงที่หมาย ตรงหน้าออฟฟิศ ยูเอ็นเอสแคป ให้ไวที่สุด ระหว่างนั่งไป มองขึ้นฟ้า เห็นเฮลิค็อปเตอร์ บินวนไปมา ก็คิดในใจว่า ตรูมาทำอะไรที่นี่วะเนี่ยยยยยยยยย เอาวะ ทำงานนี่หว่า พอถึงแถวสนามมวยราชดำเนิน ก็ลงจากรถ วิ่งด้วยความเร็วสูง ข้ามยางรถยนต์ เชือก และปลอดกระสุนยาง ผ่าชาวเสื้อแดงที่ตั้งเต็นท์อยู่ เข้าไปหาทหาร หุหุหุ หลบอยู่หลังทหารนี่แหละวะ ปลอดภัย ซึ่งพอเข้าไป ก็เจอเพื่อนร่วมอาชีพอีกหลายคน เฮ้ออออ ค่อยยังชั่วหน่อย อิอิอิ


พี่พี่และน้องๆทหาร ก็ทำงานกันอย่างแข็งขัน ประกาศให้พี่น้องเสื้อแดงถอยไป พร้อมกับยิงกระสุนยางออกไป ส่วนผู้ประท้วงเสื้อแดง ก็ขว้างของเข้ามาเพียบ ส่วนใหญ่เป็นขวดยาชูกำลัง หุหุ ขว้างมาที ก็ยิงไปที ยื้อๆกันอยู่อย่างนี้ หลายชั่วโมงเลย ..เสื้อแดงถอยออกไปได้ เยอะเหมือนกัน แต่เพื่อให้ถอยมากกว่านี้ ก็จต้องใช้อุปกรณ์อีกอย่างหนึ่ง คือ แก็สน้ำตาค่ะ ทหารเองแก็สน้ำตาใส่เครื่องยิงเรียบร้อย ประกาศอีกรอบ แล้วยิงออกไป โป้งงงงงงงงงงง เสียงดังมากกกก แต่สิ่งไม่คาดฝันก็คือ ลมมมมมมมมมค้า ลมไม่ได้พัดไปทางเสื้อแดง แต่พัดมาทางทหารและพวกเรา กรี๊ดดดดดดดดด ทำไงดี... วิ่งสิคะพี่น้องงงงง ทั้งพวกเรา ทหาร ตำรวจ หันหลังกลับ วิ่งแนบบบบบบ !!! พี่ตำรวจที่วิ่งคู่กับเรามา หันมาบอกว่า ทหารทำแรงเกินไปเนาะ...เราเลยตอบไปว่า เอาน่าพี่ ไม่งั้นเค้าก็ไม่ยอมกลับกัน พูดเสร็จ น้ำตาไหลพรากกกกกกกกกกกกกก เพราะแสบตามากกกก หายใจไม่ออก เหมือนจะตายให้ได้เลย


วิ่งเกือบถึง บชน ก็ต้องนั่งแล้วละ น้ำตาก็ไหล หายใจก็ไม่ออก พี่โอ๋ ช่างภาพช่อง 7 ที่วิ่งมาด้วยกัน วิ่งไปในเต้นท์เสื้อแดง เปิดลังน้ำแข็ง พบว่า มีผ้าขนหนูเย็นอยู่หลายชิ้น พร้อมน้ำแข็งเต็มลัง เลยเอาน้ำแข็งกับผ้าขนหนูมาประกบตา....ค่อยยังชั่วหน่อย ไก่เข้าใจที่พี่ทหารทำนะ แต่ขอตินิดนึง ว่า ทหารที่ส่งมาอ่ะ เป็นทหารเด็กๆ ยังไม่มีประสบการณ์เลยยย อย่างตอนยิงแก็สน้ำตานะ น้องเค้าใส่หน้ากากกันแก็สแล้ว ยิงเสร็จวิ่งหนีมาพร้อมพวกเราเฉยเลย หัวหน้าหมู่เลยตวาดวาส เฮ้ยยยย มึงใส่หน้ากากอยู่ จะวิ่งหนีไปทำไมวะ แง้ววววว


ภารกิจที่มัฆวานไม่สำเร็จเลยอ่ะค่ะ ทหาร นักข่าว เสื้อแดง เลยนั่งมองหน้ากันอยู่คนละฟัง ตกลงกันว่า เราจะไม่รุกล้ำพื้นที่กันและกัน เพราะนี่มันก็ใกล้หกโมงเย็นแล้ว ระหว่างนี้ เราก็หาไรกินไปพลางๆก่อน พี่ทหาร ปจว. ก็เปิดเพลงเพื่อผ่อนคลายอารมณ์....ซักพัก น้องคนนึงบอกว่า พี่ไก่ ไปแยกคอกวัวมั้ยพี่ รถถังไปปิดตรงนั้นเต็มเลย จริงดิ ไปไปไป แต่ยังไม่ทันจะอะไร เพื่อนร่วมงานชาวญี่ป่นบอกว่า จะตามมาให้รอก่อน เลยอดไป ...นั่งรอๆอยู่ ก็ได้ยินเสียงปืน เสียงระเบิด ตู้มมมม มาเป็นระยะ ดังไม่ดัง ก็สะเทือนมาถึงแยกมัฆวานอ่ะค่ะ เพื่อนร่วมงานบอกว่า ตอนนี้ นายสั่งให้กลับด่วน เพราะเกรงจะมีอันตราย ... แต่ต้องเดินออกไปขึ้นรถที่ กระทรวงต่างประเทศนะ ถนนปิดหมดแล้ว อืมม..อยากอยู่ต่อนะ แต่ให้กลับก็กลับ


ระหว่างกำลังเก็บของ..พี่ทหาร ปจว ประกาศว่า บรรดาทหารและผู้สื่อข่าว กรุณาอย่านั่งรวมกลุ่มกันนะครับ ให้กระจายกันอยู่ เพราะเกรงจะตกเป็นเป้าหมายของ M 79 ฮ่วยวยยยย พูดไม่ทันขาดคำ มีเสียงตู้มม ตู้มมมม อยู่ใกล้มากกกกก ใช่แล้วค่ะ...มันคือ ระเบิด เอ็ม 79 ลงในทำเนียบรัฐบาล ห่างจากพวกเราไม่เท่าไหร่ นายบอก กลับบัดเดี๋ยวนี้ ..รับแซ่บค่ะ กลับก็กลับ แต่กลับไปถึงออฟฟิศ ก็รู้ว่า ที่แยกคอกวัวปะทะหนักมาก นึกในใจว่า ถ้าตรูเดินไปทัน จะเป็นไงเนี่ย....ไอ้ตายอ่ะ ไม่ตายหรอก มั่นใจในฝีมือการหลบหลีกของตัวเองในระดับหนึ่งเหมือนกัน รู้ว่า ตรงไหนควรอยู่หรือไม่ควรอยู่นะคะ แต่เห็นข่าวคนตายเยอะๆก็เศร้าใจ ทั้งทหารทั้งประชาชน คนไทยด้วยกันทั้งนั้น รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย


อย่าถามว่า ใครถูกใครผิด อย่าถามว่า ใครฆ่าใคร ไม่พูดค่ะ คราวหน้า จะเล่าตอนไป สถานีดาวเทียมไทยคมนะคะ ทรหดไม่แพ้กัน เพราะที่นั่น นายญี่ปุ่นไก่ได้รับบาดเจ็บด้วย ...







 

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2554
0 comments
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2554 18:58:07 น.
Counter : 5634 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


Sweet evil
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Google