• ถนนเดินไกล...หัวใจเดินต่อ

ทำบุญที่เชียงราย เชียงแสน เมื่อต้นเดือนธันวาคม นี้ได้มีโอกาสเดินทางไปเชียงราย ได้ไปสัมผัส บรรยากาศของ เชียงราย และ เชียงแสน... จริงๆแล้ว..เชียงรายนี่ไปมาหลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ เป็น ทริปเิดินทางทำบุญ..โดยแท้ เริ่มจากได้ไป นมัสการ พระธาตุลำปางหลวงหรือ พระธาตุกลับหัว ที่เป็นสิ่งมหัศจรรย์อย่างหนึ่ง ต่อมาก็ได้มาพักที่ดอยตุง และได้มาไหว้ พระธาตุจอมกิติ ที่เชียงแสน ในช่วงบ่าย ระหว่างทาง ก็แวะมาตลอด ขณะนี้ ถนนที่เชียงแสน กำลังทำทาง...ฝุ่นแดงเต็มไปหมด แต่เห็นได้ชัดเลยว่า ถ้าทำทางเสร็จ น่าจะเดินทางสบายกว่านี้มาก ได้ผ่าน สามเหลี่ยมทองคำ.... มองไปฝั่งลาว เห็นถึงความแตกต่างในการเอาใจใส่เกี่ยวกับ สถานที่ภูมิทัศน์ ฝั่งลาว ( ที่ลือกันว่า เป็นจุดคาสิโน) มีการทำคันกั้นตลิ่งและปลูกไม้ใหญ่ เรียงรายตลอดฝั่ง ดูเรียบร้อย...ชื่นตา ชื่นใจแตกต่างอย่างสิ้นเชิง กับฝั่งไทย (เฮ้อ...) ที่ตลิ่งบางช่วง ทรุดจนเกือบถึงถนนลาดยาง.. ต่อจากนั้น ก็กลับมาพักบนดอยตุงเหมือนเดิม.... สิ่งที่ดีที่สุด เป็นประสพการณ์ที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว คือ.... การได้เดินขึ้นไปนมัสการพระธาตุดอยตุง ตอนตีสี่ (4.00 am) ช่างเป็นช่วงเวลา...ที่เหนือคำบรรยาย ระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร สองข้างทางมืด สนิทยิ่งกว่ามืด....คณะที่เดินทางไป เพื่อไปนมัสการพระธาตุยามเช้าตรู่ แยกกันไปเป็นกลุ่มๆ โดยมีไฟฉายนำทาง... สำหรับฉัน...ความยากลำบากคือ ท้องเสียต้องเข้าห้องน้ำ เลยให้เพื่อนๆไปก่อน.. แต่...พอเดินขึ้นไปเองคนเดียว โอ้...นี้มันมืดมากกกกก มืดมากเหลือเกินจริงๆ "เป็นเหมือน...เราอยู่ท่ามกลางความมืด ที่มองไม่เห็นอะไรจริงๆรอบตัว" โชคดี ที่มีคนเดินเป็นกลุ่มๆ อยู่เป็นระยะๆ อากาศเย็นๆ พร้อมลมหนาว พัดมาให้สะท้านเป็นช่วงๆ แต่การได้ไปนั่งสวดมนต์ และ นมัสการ องค์พระธาตุ เป็นสิ่งที่นำความปิติใจมาให้...อย่างเหลือล้น..   Create Date : 19 ธันวาคม 2553     Last Update : 19 ธันวาคม 2553 8:57:06 น. Counter : 595 Pageviews.   7 comment Share Tweet

ไม่แปลกหรอก ถ้าสายฝนจะทำให้คน "คิดถึง"กัน ทำไมเวลาฝนตก ความรู้สึกและอารมณ์ลึกซึ้งบางอย่างจะพรั่งพรู? ............ หลัง จาก ถามหัวใจตัวเอง ด้วยคำถามนี้ ค้นพบว่า เพราะ เวลาที่ฝนตก.... เรารู้ดีว่า เม็ดฝนแต่ละหยดนั้น กลั่นกรอง และ จับตัวมาจากอากาศบนฟ้า และบางครั้ง..... เราแค่หวังว่า...เม็ดฝน ที่หล่นลงมานั้น อาจจะมีบางหยด.... กลั่นตัวมาจาก....อากาศ ที่เคยรายล้อมอยู่รอบๆ "เธอ" อากาศ ที่เคยได้พริ้วผ่าน ลมหายใจของ "เธอ" อย่างน้อยใต้ฟ้าที่กว้างใหญ่ ของโลกใบนี้ แม้ว่าเราจะอยู่ห่างกัน แสนไกล เพียงใด อาจจะมีสักครั้ง ที่สายลม จะหอบพัด มวลอากาศ...ณ ที่ของ "เธอ" ส่งมายังที่ของ "ฉัน" รวมตัวกันเป็น เมฆตัวอ้วน แล้วค่อยๆ สลาย กลายเป็นริ้วฝน... สายฝน ที่หล่นโปรยปราย ย่อมกระทบหัวใจ...ให้ โหยหา อย่างน้อย..... สายฝน...ทำให้ "ฉัน"เข้าใจว่า "ความคิดถึง" เดินทางได้ไกลเพียงใด   Create Date : 15 กรกฎาคม 2553     Last Update : 15 กรกฎาคม 2553 22:54:32 น. Counter : 379 Pageviews.   21 comment Share Tweet

ผิดหวัง - เสียใจ - ยอมรับ- เข้าใจ- ให้อภัย -(ค่อยๆ) เดินต่อ "ผิดหวัง - เสียใจ - ยอมรับ- เข้าใจ- ให้อภัย -(ค่อยๆ) เดินต่อ" ผิดหวัง - คนบางคน เรื่องบางเรื่อง ทำให้เรา ผิดหวัง ได้อย่างไม่น่าเชื่อ และโดยเฉพาะ คนที่เราไว้ใจ และหวังดี เรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้ กับ พายุชีวิต ที่มันซัด มันทำให้เราเซ จนตกเส้นทาง ง่ายเหรอ? คำตอบคือ ไม่ง่ายเลย แต่เราต้องเลือกว่า จะให้ความผิดหวัง หยุดเราไว้แค่นั้น หรือ เราจะก้าวข้ามผ่านมันไป เสียใจ- ความเสียใจ เป็นเหมือนฤดูกาลอันไม่ได้เชื้อเชิญ มันวนเวียนผ่านเข้ามา ครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วเราก็ต้องร้อน หนาว สะทกสะท้านไปได้ทุกที ซินะ บางที เมื่อฤดูกาลที่เลวร้ายมาถึง ก็ไม่มีอะไรดีกว่า อยู่นิ่งๆ ยอมรับให้มันพ้นผ่าน กอดตัวเองเบาๆ และกระซิบกับตัวเองว่า "แล้วมันจะผ่าน" ยอมรับ- การยอมรับ คือ การตัดสินใจแล้วว่า จะทิ้งสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไว้เบื้องหลัง ไม่ว่าจะอะไรจะเกิดต่อไป เราจะพร้อมรับสิ่งนั้น ไม่ว่าดีหรือร้าย เมื่อสิ่งร้ายๆเดินเข้ามา บางครั้งไม่มีอะไรดีกว่า...ยิ้มรับ และ ปล่อยให้เวลาแก้ไขตัวเอง เข้าใจ- เข้าใจคือ ขั้นตอนต่อไป หลังจากที่เรายอมรับ ความเข้าใจจะไม่มีวันเกิดขึ้น ตราบใดที่ยังไม่การยอมรับ เข้าใจ คือ การมองสิ่งที่เรายอมรับแล้ว ด้วยวิจารณาน อย่างลึกซึ้ง ในมุมมองที่ดำรงไว้ด้วยสติ ฝุ่นตะกอนใดๆได้นอนก้นแล้ว และความพร่าเลือนด้วย อารมณ์ใดๆ ได้สงบลงแล้ว เมื่อนั้นแหละ เราจึงจะเริ่มคำว่าเข้าใจ ให้อภัยหากโลกนี้จะมีสิ่งสวยงามใดๆ หลงเหลืออยู่ ก็คำว่า "ให้อภัยนี่แหละ" ให้อภัยแม้แต่คนที่ทำร้ายเรามากที่สุด ให้อภัยกับเรื่องราวที่เบียดเบียนชีวิตเล็กๆ ชีวิตหนึ่งให้ลำบาก ให้เสียใจ การให้อภัย คือ การวางเผือกร้อน ลงจากมือ หยุดแล้วที่จะปล่อยมันลุกลวกจนบอบช้ำ แม้ความเจ็บปวดต้องเยียวยาต่อ แต่เผือกร้อนนั้น ได้ถูกวางลงไปแล้ว...นั่นแหละคือสิ่งที่ดีที่สุด ค่อยๆ เดินต่อ เมื่อไหร่ที่มืดสนิท แสดงว่ามันใกล้สว่าง ถ้าใครบางคนเชื่อในคำพูดคำนี้ คุณรู้ดีว่า ช้าเร็วมันจะผ่านไป....ปัญหาอยู่ที่ เมื่อความสว่างมาเยือนคุณอีกครั้ง คุณได้ลุกขึ้นมา...แล้วหรือยัง บางคนยังนอนจมอยู่กับความเจ็บปวด บางคนลุกขึ้นนั่ง บางคนลุกขึ้นยืน แม้จะโซซัด โซเซ บางคนล้มลงอีกครั้ง แต่จะแปลกอะไร....ที่คุณรู้ดีว่า "อย่างไงเสีย คุณก็จะลุกยืนได้อีกครั้ง" แค่ช้า หรือ เร็วเท่านั้นเอง เขียนปลอบใจตัวเอง ในวันที่...อ่อนล้า..อ่อนแรง มากมายอีกวันหนึ่ง โดย อิงธาร   Create Date : 30 มิถุนายน 2553     Last Update : 30 มิถุนายน 2553 19:57:15 น. Counter : 519 Pageviews.   8 comment Share Tweet

"มือถือหาย ข้อมูลไม่หาย" บริการใหม่ๆเด็ดๆ จาก AIS ใช้แล้ว Work มากๆ วันนี้ไปเดินดูงาน COMMART X GEN ที่ศูนย์สิริกิตต์มา บังเอิญสะดุดคำโฆษณาของ AIS เขียนว่า มือถือหายข้อมูล ไม่หาย แค่นั้นแหละ เลยแวะเข้าไปดู และลองใช้ดู ปรากฏว่าเป็นบริการใหม่ ที่ช่วยให้ลูกค้าสามารถ Back up ข้อมูลได้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น Contact, SMS, Photo, Audio, Calendar and Task แถมยังมีระบบ รีโมท ล๊อคและลบข้อมูลในเครื่องจากมือถือ เครื่องอื่น กรณี โทรศัพท์หายด้วยนะ เห็นว่าน่าสนใจ เลยเอาข้อมูลมาฝากกัน สนใจลองแวะไป //www.ais.co.th/smartsecure ได้นะ มีรายละเอียดเยอะเลย วิธีการใช้งาน ครั้งแรก กด*196 โทรออก แล้ว Install program ที่มือถือ แล้วกด เมนู Backup ครั้งแรก เพื่อสมัครบริการ อ้อ...ใช้ฟรี เดือนแรกนะ เดือนต่อไปจ่ายแค่ 20 บาทต่อเดือน   Create Date : 24 มิถุนายน 2553     Last Update : 24 มิถุนายน 2553 17:52:42 น. Counter : 311 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ยังอยู่ได้... แม้สิ่งสำคัญที่สุด...ขาดหายไป ที่หลังบ้าน..ปลูกต้น พยูงไว้้ต้นหนึ่ง เจริญงอกงาม...มานานปีกว่า จนต้นสูงถึงหลังคาบ้านชั้นที่สอง แล้วอยู่มาวันหนึ่ง ลมพัดแรงมาก ไม้ค้ำยันที่เริ่มผุ ก็หัก และทำให้ต้นสูงของพยูง โค่นจนราก พ้นดิน...( ตอนนั้น เสียใจมากๆ) ทางแก้ปัญหา คือ ไปจ้างคนงาน มาขุดหลุมและเอาลงดินใหม่ แต่บังเอิญมารู้ทีหลังว่า คนงานที่มาขุดให้ เป็นคนงานก่อสร้าง ไม่ใช่ คนงาน ทำสวน สิ่งที่เกิดขึ้น คือ "รากแก้ว" ขาดสะบั้น.... ต้นพยูง...ต้นใหม่ ถูกค้ำด้วยไม้ที่แข็งแรง... ฝังต้นให้ลึกกว่าเก่า...เพื่อไม่ให้...พายุลมแรง..ทำให้มันโค่นมาได้อีก แต่ต้นพยูงต้นนี้....ขาด"รากแก้ว" ไปแล้ว.. ขณะนี้...ใบมันโรย...กิ่งร่วงหล่น..มาเกือบเดือนแล้ว เราในฐานะ คนที่ปลูกเขามา กับมือ ชื่นชมกับความงอกงามของเขามาตลอด สิ่งที่เราทำในวันนี้ คือ... เดินไปจับที่ต้น แล้วบอกเขาว่า "นายต้องอยู่ให้ได้ซิ รากแก้วขาด มันจะงอกขึ้นมาใหม่ก็ได้ นายยังมีรากฝอยอีกมากมาย แล้วเราสัญญา..ว่าจะรดน้ำ ใส่ปุ๋ยให้ไม่ขาด แต่นายต้องอยู่ให้ได้ แม้สิ่งที่สำคัญที่สุดของนายไม่เหลืออยู่แล้ว" ที่ทำไป ไม่ใช่เพราะบ้า...หรือ...ว่า เสียสติ ที่คุยกับต้นไม้ แต่แค่อยากบอก...กับสิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่า "ต้นไม้"อย่างนั้นจริงๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้ผล หรือ เปล่า??? ตอนนี้ เลยเอาใจช่วย ต้นพยูง ต้นนี้อยู่ การมีชีวิต คือ การผลิใบ แตกกิ่งก้าน ออกดอก ออกผล งอกงาม สิ่งเหล่านั้น ถูกหล่อเลี้ยงและขับเคลื่อนมาจาก "ราก"ของชีวิต แต่เมื่อวันที่ "รากแก้ว"ของชีวิต ไม่สามารถมีอยู่แล้ว ทำไม...เราต้องเลือกที่จะ "แพ้" เลือกที่จะ "โรยรา" กิ่งก้าน..ใบ ของชีวิตเรา ทำไม...เราไม่อยู่ให้ได้ ด้วย"รากฝอย" ที่เหลืออยู่ แท้จริง แล้วเรา "ยังอยู่ต่อไปได้" แม้สิ่งที่สำคัญที่สุดของชีวิต ขาดสะบั้นไปแล้ว จริงๆนะ....เราอยู่ต่อไป....ได้จริงๆ   Create Date : 19 มิถุนายน 2553     Last Update : 20 มิถุนายน 2553 11:34:45 น. Counter : 654 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• engthan
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com