น้องนาง
คิดถึงเธอเผลอใจไปไหนแล้วเสียงเจื้อยแจ้วแว่วมายามฟ้าสางมิเคยอิ่มชิมชมเสียงลมพรางเป็นสื่อจางห่างไกลให้คนึงแม้ประสบพบพานมินานนักเพียงรูปพักตร์ปักใจไฝ่คิดถึงยามยักเยื้องสยบใจไม่ให้พึงหลงตะลึงถึงเฝ้าเข้าภวังค์กลิ่นบุหงาราตรีไม่มีสองยามนวลน้องเดินผ่านพาลเหลียวหลังระหกเหินเดินหลงป่าตาบอดบังกลิ่นยังรั้งขังอยู่ไม่รู้จางเพียงหนึ่งครั้งฝังจิตยากริดเลือนแลเสมือนเรือนอัปสรตอนฟ้าสางเพรียวระหงองค์อ่อนรูปช้อนวางใจเคว้งคว้างบางเบาแม่เจ้าเอย
ความคิดถึง..เสี้ยวความรู้สึกหนึ่งที่ตราตรึงไว้ก่อนหน้า
ไม่เคยคิดว่าชีวิตขีดความหมายสรรพสิ่งเกิดสลายเกินใครฝ่าความคิดถึงพึงใจในครั้งคราคงลบลาเลือนไปในอาจิณเส้นขูดขีดกรีดทางวางไว้ก่อนยามก่อนนอนผ่อนใจให้ถวิลระโรยร่อนก้อนรักจักโบยบินบนทางสิ้นสบสอนก่อนรักกันลมโรยรับจับใบจึงไหวอ่อนแสงเช้าชอนนอนใยไก่โก่งขันความคิดถึงประหนึ่งทางใครห่างกันเสี้ยวโมงยามตามนั้นไม่ผันเลยคิดถึง...คิดถึงเจ้า..เฝ้าคิดถึงไฉนจึงติดตรึงใจใยเจ้าเอ๋ยเพราะรักบ้างห่างจึงห่วงหวงอย่างเคยกลัดกลุ้มสุมทรวงเผยเอ่ยคะนึงอยู่ใกล้ทางกลับห่างใจเกินไกลแสนสุดขอบแดนแคว้นใดใคร่ครวญถึงความผูกพันระหว่างกันมันโรมรึงเฝ้าคิดถึงบนทางขีดที่กรีดกรอแก้ไข ๒๑ ตุลา ๕๒แม่ดวงสมร
♦ ยามตื่นขึ้น..จากฝัน
ดุจเหมือนยามตื่นขึ้น................จากฝันฉุดร่างจากวานวัน....................ก่อนหน้าผุดลุกนั่งครามครัน..................จนล่วง ทางหลังภวังค์ผ่อนคืนเคยล้า.................ร่วงร้างจางหายระบายทุกข์ถ้วนเท่า..................ใจมียามหวั่นไหวฤดี.......................รุ่มร้อนละลายล่องคลองนที.................รินอ่อนเหลือซ่อนเพียงกรรมซ้อน..........เก่าค้างทางจรเปรียบละครขึ้นม่าน..................โหมโรงรำเล่นชีวีโยง...........................เหลื่อมคล้ายดำเนินเรื่องตามโครง.................บทว่า เขียนดวงจวบล่วงตอนสุดท้าย.................เลื่อนผ้าปิดลงตรงตามกาลผ่านพ้น..................กลงานยากยุ่งในวันวาน.......................ผ่านแคล้วกองงานใหม่เรียกขาน................รอเริ่มเติมเพิ่มมิหมดแล้ว....................หนึ่งต้องสองตามความยากมากน้อยมุ่ง................ทดสอบคอยกร่อนทางรอบคอบ..............เพลี่ยงพล้ำรุกถอยร่นชนขอบ.....................ยากยุ่ง คืนหวนทวนใหม่เวลาล้ำ.......................ยิ่งช้ำเจ็บใจหัวใจคิดถ่องแท้........................ตามตรงยากก่อนลำบากคง....................ช่วยได้ดุจเก็บเกี่ยวยามโมง..................เต็มที่ ทนตรอมยอมทุ่มเทเก็บไว้......................ไม่ร้อนตอนปลายคลายปลงลงทั้งที่.....................หลับไหลลุกเพื่อเดินทางไกล........ ..........ใคร่ย้อนนิวรณ์ฝ่าทวนไป.......................หลีกบ่อน ฟอนความยามรุ่งถึงแสงร้อน.....................เกี่ยวช้อนเวลา.ดุจเหมือนคราตื่นขึ้น.................จากฝันเก็บเกี่ยวชีวีวัน..........................มุ่งไว้อาจเรียบง่ายเสมอกัน.............. ..เปลีอยเปล่าสุขอิ่มเอิบพอได้.......................ไม่ไร้ราคา................แม่ดวงสมร..................
.ดุจเหมือนคราตื่นขึ้น.................จากฝันเก็บเกี่ยวชีวีวัน..........................มุ่งไว้อาจเรียบง่ายเสมอกัน.............. ..เปลีอยเปล่าสุขอิ่มเอิบพอได้.......................ไม่ไร้ราคา..