หายไปเพราะเหตุใด กลับมาเช็คบลอคอีกที โหเวลาผ่านไปนานมาก อัพบลอคหนสุดท้าย เมษา 2550 นู่นนนนนนน หลังจากนั้น อารมณ์ในการเขียนอะไรดีๆให้กับตัวเอง หรือถึงลูก ก็เริ่มหมดไป ด้วยปัญหาส่วนตัว และด้วยความรันทดหดหู่กับชีวิตคู่ ความรู้สึกในตอนนั้น จนปัจจุบันก็ยังจำได้อยู่ ไม่อยากจำนะคะ แต่มันถูกเก็บอยู่ในความคิด อยู่ในใจ พยามเก็บให้มันลึกที่สุดถึงที่สุด แต่คิดขึ้นครั้งใด น้ำตามันก็ไหลได้ทุกที ชีวิตคู่ของผึ้งจบลงในเดือน พฤศจิกายน ปี2550 นั่นแหละค่ะ ปัจจุบันก็เป็น single mom ที่ยังต้องทำธุรกิจร่วมกับอดีตสามี ซาช่าก็อายุจะ 9 ขวบแล้ว ฌอนก็เพิ่งจะ 6 ขวบ ไปเมื่อ กรกฎาที่ผ่านมา สองคนก็ยังซน ยังดื้อ ....ยิ่งกว่าเดิม ผึ้งทำใจได้แล้วในระดับนึง แต่มันก็ยากมากนะคะ สำหรับความสัมพันธ์ 15 ปี ก็มีเค้ามาเกือบครึ่งชีวิตนี่นา ขณะที่เขียนนี่ น้ำตามันมาจากไหนไม่รู้ เฮ้อ เพื่อนบางคนบอกว่า แกเอ๊ย มันคงลืมไม่ได้ไปตลอดชีวิตของแกนั่นแหละ แต่แกต้องเข้มแข็งเพื่อลูกนะเฟ้ย คนอื่นเค้าอยู่ได้ แกก็ต้องอยู่ได้สิวะ หันซ้ายหันขวา ก็เจอเพื่อนร่วมชะตากรรมอยู่หลายคน แล้วเราก้กลับมาบอกตัวเองว่า เอาน่า ต้องทำใจให้ได้ มันจะนานแค่ไหนกันเชียว ผ่านมาเกือบสองปี เวลาก็ช่วยได้ แต่ให้ลืมมันเป็นไปไม่ได้เลย ทุกวันนี้ ก็ยังต้องคุยเรื่องงานกันอยู่ ถ้าเลิกกันแล้ว ต่างคนต่างอยู่มันคงจะง่ายกว่านี้มากนะคะ ผึ้งก็พยามที่จะกลับมาเป็นคนเดิม คนที่ชอบความสุข ชอบเฮฮา แต่ตราบใดที่มันยังไม่เต็มที่ มันก็รู้สึกเหมือนกำลังหลอกตัวเอง เวลาจะช่วยอะไรได้บ้างมั้ยน้อ ช่วยได้สิคะ ถามเองตอบเองซะงั้น แล้วจะหาเวลามาอัพบลอคเล่าเรื่องอื่นที่ไม่เศร้าค่ะ ขอเศร้าวันนี้วันเดียวค่ะ ปล. ไม่รู้จะยังมีใครจำผึ้งได้มั่งมั้ยน้อ   Create Date : 17 กันยายน 2552     10 comment Last Update : 17 กันยายน 2552 3:29:44 น.     Counter : 629 Pageviews.   Share Tweet