Group Blog
All Blog |
ก้าวข้ามบางช่วงเวลา..
 เวลาที่ยังคงเดินไปทุกวัน... มีบางคนเคยบอกว่่า... เวลาของฉันทางนี้คงเดินช้า.. แต่สำหรับเค้า..เวลาทางนั้นเดินเร็วมาก.. แปลกดีที่ทำไมเวลาของคนเราเดินไม่เท่ากัน ทั้งที่เวลายังคงมีระยะการเดิน..เท่าเดิม เดินเป็นจังหวะเดิม... หรือเพราะสิ่งที่ฉันรอคอย..มันยังมาไม่ถึง ฉันเคยโทษการรีบร้อนเดินทางของเวลา แต่ละปีผ่านอย่างรวดเร็ว.. หลายปีที่ผ่านมาฉันเพลิดเพลินกับการทำงาน เมื่อหยุดสนุกกับงาน.. กลับเริ่มรู้สึกว่ามีหลายอย่าง..หายไปจากชีวิต สิ่งที่คนอื่นทำในในเวลานั้น ฉันกลับไม่เคยได้ทำ... ใครหลายคนหล่นหายไป บางคนหล่นหายไปตลอดกาล บางคนหายไป...กลับมาใหม่..แต่ไม่เหมือนเดิม.. การเร่งรีบในการดำเนินชีวิต.. ทำให้เราก้าวข้ามบางช่วงเวลา.. เราอาจเพลิดเพลิดกับความสุขในบางอย่าง.. ในขณะเดียวกันเราก็เสียในบางสิ่ง.. เมื่อผ่านมาถึงตอนนี้.. ก็ไม่สามารถย้อนกลับไปทำมันได้.. เรามักจะใช้คำแก้ตัวได้เพียงว่า.. ถ้าเพียงวันนั้น.... แม้ไม่รู้ว่าเรามีเวลาเหลือเท่าไหร่.. แต่ทุกวินาทีต่อจากนี้.. ใช้มันอย่างคุ้มค่า..ใช้มันอย่างระมัดระวัง ใส่ใจคนรอบข้าง แต่ก็อย่ามากจนลืมใส่ใจตัวเอง.. ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับการเดินทางของเวลา.. สุดท้าย..เราก็รู้ว่า..เวลามีค่าแค่ไหน.. เนิ่นนาน...
ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปนานมาก...
มัวแต่ไปเรียนรู้กับสิ่งใหม่ ๆ อยู่ ได้กลับมาอ่านไดอารี่ของตัวเองอีกครั้ง... มีความทรงจำมากมายอยู่ในนี้..มากมายเหลือเกิน เวลา..เดินผ่านไปทุกวัน การเดินทางที่ผ่านมา มันช่างมากมายและดูยาวนานมาก ผ่านเรื่องราวดีดี ที่อยากจำก็เยอะ ผ่านเรื่องราวร้าย ๆ ก็แยะ คงจนกว่าชีวิตจะจบสิ้น.. การเดินทางถึงจะจบลง ผู้คนผ่านไปมา..เดินวนเวียนเข้ามาในชีวิต บางคนเดินจากไป และทิ้งเรื่องราวและร่องรอยเอาไว้ บางคนยังอยู่ข้างเราและมีกำลังใจให้เสมอ.. มันอาจดูน้อยนิด.. แต่สำหรับคนหนึ่งคนในช่วงเวลาที่เลวร้ายแบบนั้น มันช่างมากมายจริง จริง ขอบคุณ สำหรับสิ่งดีดีที่ผ่านมา ขอบคุณ ความโหดร้ายที่ทำให้เข้มแข็ง ขอบคุณ ที่ผ่านมาได้จนถึงวันนี้ และคงต้องขอบคุณ ...จนกว่าจะไม่ได้ ขอบคุณ |
เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบมองท้องฟ้า... เพราะอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ก็มองได้ แต่แปลกไหม ท้องฟ้ายังอยู่ที่เดิม แต่มันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน |
