กาแฟกับเครื่องเสียง

   ครั้งตอนที่ผมศึกษาอยู่ในระดับ ปวช. นั้นเรื่องหนึ่งที่สนใจนอกเหนือจากกาแฟแล้วก็คือเรื่องของเครื่องเสียง จุดเริ่มต้นก็เริ่มจากการอ่านหนังสือเครื่องเสียง ต่อมาก็เริ่มหาอุปกรณ์เครื่องเสียงมาประกอบ ต่อลำโพงขึ้นใช้เอง ค่อยๆพัฒนามาเรื่อยๆ บางครั้งถึงขั้นอัดเสียงเอง(แบบว่าเอาไว้คนเดียวสงสารคนอื่น ฮา….)แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในการเล่นเครื่องเสียงก็คือการฟังครับเพราะถ้าขาดการฟังแล้วคงบอกไม่ได้ว่าเครื่องเสียงที่เราประกอบนั้นดีหรือถูกใจเราแค่ไหน เพลงที่หามาฟังก็หลากหลายสไตล์ครับ บางทีก็นั่งฟังเป็นวันๆ เปลี่ยนเพลงโน้นเพลงนี้ไปเรื่อย ก็รู้สึกเหมือนกันว่าเสียเวลากับการฟังมากเกินไปแต่ก็อดไม่ได้ ผมเล่นเครื่องเสียงมาหลายปี(จนถึงตอนนี้ก็ยังชอบอยู่) ปรับโน่นนิดนี่หน่อยจนคิดว่าเครื่องเสียงของเรานั้นเยี่ยมแล้ว (อันนี้คิดเอาเองนะครับ) ก็ประกอบขายคนที่สนิทๆกัน ที่ชอบในเครื่องเสียงเหมือนกันก็มีหลายชุด แต่ทั้งหมดมันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งไม่ได้หวังกำไรอะไร

   ถ้าจะกล่าวถึงหัวใจของการเล่นเครื่องเสียงก็คงบอกได้ว่าคือ “ความเป็นธรรมชาติ” จะว่าไปแล้วเครื่องเสียงก็เปรียบเสมือนจุดเชื่อมต่อระหว่าง ศาสตร์ และ ศิลป์ ชุดเครื่องเสียงแท้จริงแล้วก็ถูกสร้างขึ้นมาจากศาสตร์ทางด้านอิเล็คทรอนิคส์เพื่อถ่ายทอดศิลปะในดนตรีของศิลปินที่ผ่านการฝึกฝน และใช้เวลาเรียบเรียงบทเพลงเพื่อ บรรยายเรื่องราว และ อารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ซึ่งถูกบันทึกผ่านสื่อบันทึกอย่างเช่นซีดีเป็นต้น ดังนั้นจุดสำคัญของเครื่องเสียงก็คือการถ่ายทอดความเป็นธรรมชาติ อารมณ์ของดนตรี และรายละเอียดต่างๆ ให้ได้เหมือนกับต้นฉับบที่ถูกบันทึกมาให้มากที่สุด มิใช่การปรับแต่งเสียงให้เกินจริงแต่อย่างใด (แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับรสนิยมครับ เพราะมันเป็นเรื่องของการตอบสนองทางด้านจิตใจ)

   หลังจากที่ไม่ค่อยมีเวลาให้กับเครื่องเสียงเท่าไหร่เพราะหันมาสนใจในเรื่องของกาแฟมากขึ้น ก็เริ่มทยอยขายชุดเครื่องเสียงไปเพื่อเอาทุนไปใช้ในเรื่องของกาแฟ แล้วซื้อลำโพงที่มีแอมป์ในตัวมาใช้เพราะความสะดวกแต่ก็ยังให้ความสำคัญในเรื่องเสียงอยู่ (คงกล่าวได้ว่า “สูงสุดคืนสู่สามัญ”)

   บ่อยครั้งที่ผมมักจะนึกถึงเครื่องเสียงในเชิงเปรียบเทียบในช่วงเวลาที่ดื่มกาแฟอยู่บ่อยๆ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่น่าแปลก มีอยู่สิ่งหนึ่งในหลายๆสิ่งที่สามารถเชื่อมโยงเครื่องเสียงกับกาแฟเข้าด้วยกันได้ก็คือ “ความเป็นธรรมชาติ” ถ้าเราเปรียบเมล็ดกาแฟเหมือนกับแผ่นซีดีที่ถูกบันทึกเรื่องราวของดินแดนที่ปลูกกาแฟ ความพิถีพิถันและเอาใจใส่ในขบวนการปลูกและการแปรรูปเป็นสารกาแฟของเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟแล้ว ความพิถีพิถันของเกษตรกรก็คงเปรียบได้กับความตั้งใจในการทำดนตรีของศิลปินให้ออกมาดีที่สุด หากเปรียบเครื่องคั่วกาแฟและคนคั่วกาแฟ(Master Roaster)ดั่ง เครื่องเล่น CD และ Amplifier ที่เผยถึงเสียงดนตรีที่ถูกบันทึกให้ออกมาอย่างเที่ยงตรง ซึ่งก็เฉกเช่นเดียวกับคนคั่วกาแฟที่พยายามถ่ายทอดกลิ่นรสเฉพาะตัวของกาแฟที่เกษตรกรตั้งใจปลูกให้ออกมาตามที่มันควรจะเป็นหาใช่การปรุงแต่งด้วยวัตถุดิบอื่นที่นอกเหนือจากกาแฟไม่ และหากเปรียบ Barista เป็นดั่งลำโพง ซึ่งปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่ต้นทางให้ปรากฏแก่ผู้ดื่มซึ่งก็เปรียบเสมือนผู้ฟังดนตรีนั่นเอง ทีนี้ก็อยู่ที่ว่าลิ้นหรือหูใคร จะชอบแบบไหน รับรู้ได้มากน้อยเท่าไหร่ เท่านั้นเอง

   แต่ก็นั่นและครับที่กล่าวมามันก็เป็นเพียงแค่จุดอ้างอิงขอทุกๆสิ่ง ไม่ว่าเครื่องเสียงหรือกาแฟต่างก็มีจุดอ้างอิงเดียวกันคือ “ความเป็นธรรมชาติ” แต่ในความเป็นจริงของการดื่มกาแฟแล้ว บางคนชอบปรุงน้ำตาล บางคนชอบปรุงครีมเทียม บางคนชอบกาแฟนมสด บางคนชอบกาแฟใส่นมข้น และบางคนชอบกาแฟดำ ไม่ปรุงอะไรเลย ก็คงเปรียบเสมือนกับการเล่นเครื่องเสียงที่บางคนชอบเสียงทุ้มที่หนักแน่น บางคนชอบเสียงแหลมพลิ้วหวาน ซึ่งสำหรับผมแล้วมันก็ไม่ผิดอะไรครับเพราะมันเป็นแค่การตอบสนองทางด้านจิตใจเพื่อให้เรารู้สึกมีความสุข ไม่ว่าจะดื่ม หรือฟังเท่านั้นเอง แต่หากเราเปิดใจให้กว้างลองค้นหา ความเป็นธรรมชาติ ที่ซ่อนอยู่ข้างในๆทุกๆสิ่งแล้ว คุณอาจพบประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้น มากกว่าการได้แค่สัมผัสความ หวาน ขม ทุ้ม หรือ แหลม ก็เป็นได้ครับ

Create Date : 04 ตุลาคม 2553		3 comments
Last Update : 20 ตุลาคม 2553 15:20:47 น.
Counter : 4608 Pageviews.
Share Tweet